به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، تحقیقات این روزنامه انگلیسی روشن ساخته که عربستان به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان، هزاران مهاجر آفریقایی را در شرایطی وحشتناک که یادآور اردوگاههای بردگان در لیبی است، نگهداری می‌کند تا به زعم خود مانع شیوع ویروس کرونا در عربستان شود.
در این تحقیق که با عنوان «مهاجران آفریقایی در مراکز جهنمی عربستان مخصوص کرونا در انتظار مرگ هستند»، منتشر شده، تصاویر که توسط تلفن همراه ضبط شده، مهاجرانی را نشان می‌دهد که در اتاق‌های کوچک در حالیکه بسیار تکیده و لاغر شده‌اند، در شرایط بسیار بد به حال خود رها شده اند.
در یکی از عکس‌ها، تصویر جسدی پیچیده شده در یک پتو نشان داده می‌شود؛ شخصی که گفته می‌شود در اثر گرمازدگی در این مراکز جان باخته است. هرچند دیگر مهاجرانی هم که در این محل نگهداری می‌شوند، غذا و آب کافی برای زنده ماندن در دسترس ندارند.
تصویری دیگر گویای مرد جوانی است که خود را از یک توری پنجره به‌دار آویخته است. دوستانش می‌گویند، وی خودش را کشت زیرا امیدی به نجات نداشت.
ساندی تلگراف افزود که مهاجران این بازداشتگاه همچنین از زخم‌هایی که بر کمرشان وجود دارد می‌گویند؛ زخم‌هایی که به گفته آن‌ها در اثر بدرفتاری‌های نژادی نگهبانان سعودی بر بدنشان نقش بسته است. یک مهاجر اتیوپیایی که بیش از چهار ماه در این محل است، گفت: «اینجا جهنم است. با ما مانند حیوانات رفتار می‌شود و هر روز از سوی نگهبانان مورد ضرب و شتم قرار می‌گیریم» .
وی از طریق یک واسطه که تلفن همراه داشت، افزود: اگر ببینم هیچ راه فراری نیست، خود را می‌کشم. دیگران قبلا این کار را کرده‌اند» . وی گفت: تنها جرم من ترک کشورم برای یافتن زدگی بهتر بود. اما آن‌ها انگار که ما آدمکش هستیم، با شلاق و سیم برق ما را کتک می‌زنند» .
این تصاویر و گفته‌ها موجی از خشم را میان فعالان حقوق بشر به راه انداخته است، به ویژه در میانه معترضان به نژادپرستی در مناطق مختلف جهان و جنبش «جان سیاهان اهمیت دارد» .
«آدام کوگل» معاون سازمان دیده بان حقوق بشر در امور خاورمیانه پس از انتشار این تصاویر گفت: این تصاویر از مراکز بازداشت مهاجران سیاه‌پوست شاخ آفریقا بدون در نظر گرفتن شرایط انسانی، عزت و ایمنی، با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد» . وی افزود: برای کشور ثروتمندی همچون عربستان هیچ توجیهی در این خصوص قابل قبول نیست» .
عربستان کشور ثروتمند غنی از نفت مدت طولانی است که از نیروی کار مهاجران آفریقایی و آسیایی بهره‌برداری می‌کند. در ژوئن ۲۰۱۹ (خرداد ۹۸) تخمین زده شد که ۶ میلیون و ۶۰۰ هزار کارگر خارجی حدود ۲۰ درصد جمعیت کشورهای خلیج فارس را تشکیل دهند که بیشتر آن‌ها مشاغل کم درآمد و اغلب از نظر جسمی سخت را شامل می‌شوند.
مهاجران عمدتا در کارهای ساختمانی و خانه‌داری در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس مشغول به کار هستند، مشاغلی که اتباع سعودی ترجیح می‌دهند خودشان انجام ندهند. بسیاری از این مهاجران از جنوب آسیا هستند، اما یک گروه بزرگ مهاجران هم متعلق به شاخ آفریقا هستند که از طریق دریای سرخ وارد این کشورها شده‌اند.
در مراکز نگهداری مشخص شده توسط ساندی تلگراف بیشتر مردان اتیوپیایی هستند و گفته می‌شود که مراکز دیگری هم وجود دارد که آن‌ها نیز مملو از زنان مهاجر هستند.
طی دهه گذشته، دهها هزار جوان اتیوپیایی برای فرار از فقر در کشورشان، به کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس رفته‌اند که اغلب توسط دلالان سعودی و قاچاقچیان انسان به این کشورها راه یافته‌اند.
هرچند گفته می‌شود شرایط کنونی آن‌ها تا اندازه‌ای ناشی از همه گیری کرونا باشد، اما دلیل عمده وضعیت کنونی، سیاست "سعودی سازی" نیروی کار عربستان است؛ سیاستی که توسط «محمد بن سلمان» ولیعهد این کشور از سه سال پیش در دستور کار قرار گرفت. براساس این سیاست شرکت‌های سعودی تنها اجازه استخدام نیروی کار عربستانی را دارند.
شواهد نشان می‌دهد بسیاری از مهاجران در حال نگهداری در این مراکز خودکشی کرده‌اند و یا از بیماری‌های روانی رنج می‌برند. یکی از آن‌ها به ساندی تلگراف گفت: ماموران سعودی به ما می‌گویند دولت خودتان اهمیتی به شما نمی‌دهد، ما چه کاری می‌توانیم برای شما بکنیم.
با آغاز همه‌گیری کرونا در سراسر جهان، ریاض از بیم انتقال بیماری «کووید-۱۹ » از سوی مهاجران، آن‌ها را در این مکان‌ها نگهداری می‌کند؛ زیرا اغلب این افراد در خانه‌های پر ازدحام زندگی می‌کردند و به ادعای این کشور، خطر انتقال میان این افراد بالا بود.
با آغاز همه‌گیری کرونا در این کشور، تنها در ده روز نخست آوریل (فروردین) نزدیک به سه هزار اتیوپیایی توسط سرویس‌های امنیتی سعودی به کشورشان بازگردانده شدند و در یک یادداشت منتشر شده از سوی سازمان ملل گفته شده که ۲۲ هزار نفر دیگر نیز در دستور کار برای اخراج از عربستان قرار گرفته‌اند. هرچند پس از افزایش فشارهای بین‌المللی به ریاض، یک مهلت قانونی برای اخراج‌ها در نظر گرفته شد.
ساندی تلگراف دریافته است که بسیاری از مهاجرانی که پنج ماه پیش در انتظار اخراج قرار گرفته‌اند، در مراکز نگهداری مملو از بیماری نگهداری می‌شوند.
یکی از مهاجران در این مراکز به ساندی تلگراف گفت: اینجا تنها کووید-۱۹ نیست، بیماری‌های زیادی در اینجا وجود دارد. همه اینجا بیمار هستند.
به گفته یکی دیگر از مهاجران حاضر در این مراکز، افراد گرفتار شده در این اتاقک‌های مملو از مهاجر برای دولت عربستان و حتی «آبی احمد» (نخست وزیر اتیوپی) مانند مورچه هستند. وی افزود: در عربستان افراد به لحاظ نژاد طبقه‌بندی شده‌اند. مهاجران آفریقایی از حقوق قانونی کمی برخوردار هستند و بسیاری از آن‌ها از استثمار، سوء استفاده جنسی و نژادی از کارفرمایان شکایت می‌کنند.
روزنامه ساندی تلگراف توانسته موقعیت جغرافیایی دو مرکز را پیدا کند. یکی در «الشمیسی» در نزدیکی شهر مقدس مکه و دیگری در «جیزان» ، شهری بندری در نزدیکی یمن است.
کوگل معاون سازمان دیده بان حقوق بشر در مور خاورمیانه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: این سوال مطرح است که آیا مقامات سعودی به طور هدفمند چنین شرایطی را برای مهاجران و به منظور تنبیه آن‌ها فراهم کرده‌اند.