نگرو اسمیت جوان ۱۸ ساله سیاه‌پوست کندذهنی بود که به بهانه واهی زنده زنده در آمریکا سوزانده شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، لینچ یا زنده سوزاندن، رسم رایج مردم آمریکا در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم بود. رسمی که هیچ مشکل قانونی نداشت و مردم بعد از انجام آن دور بدن شعله‌ور پایکوبان با غرور و افتخار عکس یادگاری می‌گرفتند.
پیشینه حقوقی و فرهنگی لینچ کردن از آن‌سوی اقیانوس اطلس از بریتانیا به آمریکا آورده شده بود. هنگامی که قانون لغو برده‌داری ۱۸۳۳ به تصویب رسید موارد لینچ کردن بر اساس نژاد به‌شدت افزایش یافت.
مابین سال‌های ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ در مجموع حدود ۳۵۰۰ سیاه‌پوست در آمریکا این‌گونه قتل عام شدند!
نژادپرستی در آمریکا به طور سیستماتیک با موضوع برده‌داری در تاریخ نه چندان دور این کشور گره خورده است؛ همانطور که کارشناسان و تاریخ‌شناسان متعدد آمریکایی می‌گویند، برده‌داری بخشی جدایی‌ناپذیر از تاریخ پیدایش یک کشور بنام ایالات متحده آمریکاست. اگر برده‌ها نبودند، شاید هیچ‌گاه نیروی کار، سرمایه، زیرساخت و ملزومات دیگر جهت تأسیس آمریکا تأمین نمی‌شد.
یکی از پدیده‌هایی که با تغییرات حداقلی، از اواخر قرن 19 تا امروز ادامه پیدا کرده است، قتل سیاهپوستان بدون محاکمه و دادگاه بوده است. این پدیده «لینچ کردن» نام دارد.
لینچ کردن را عموماً «مجازات فراقانونی توسط گروهی غیررسمی» توصیف می‌کنند. این پدیده در تاریخ آمریکا بیش‌تر به معنای اعدام یک فرد معمولاً به روش حلق‌آویز کردن در نظر گرفته می‌شود که توسط گروهی از مردم عادی و بدون انجام هیچ‌گونه تحقیق یا محاکمه‌ای انجام شود. این روش «اعدام سریع» گاهی توسط گروه‌های تبهکار برای زهرچشم نشان دادن هم انجام می‌شد.
این کار امروزه توسط نیروهای پلیس آمریکا و با شلیک گلوله به سیاهپوستان انجام می‌شود؛ با این تفاوت که عمدتاً افسران پلیس حتی نیازی به «اطلاع» از (و نه اثبات) ارتکاب جرم توسط فرد سیاه‌پوست هم ندارند و عملاً با حمایت کامل دولت و نظام قضایی در آمریکا اقدام به لینچ کردن سیاهپوستان می‌کنند.
اوایل قرن 20، یکی از تفریحات مردم در آمریکا تبادل تصاویر و کارت پستال‌هایی بود که روی آن‌ها عکس‌هایی از صحنه‌های لینچ کردن سیاهپوستان خودنمایی می‌کرد. \س از لینچ کردن سیاهان، تعداد کثیری از سفیدپوستان با انتشار کارت پستال‌هایی از سیاهپوستان در حال سوختن در آتش، عکس یادگاری می گرفتند تنها با هدف ارعاب سیاهپوستان دیگر با عبارت هایی مانند «این باربکیویی است که دیشب داشتیم».
این وقایع وحشتناک و غیرانسانی در حالی به وقوع پیوسته که امروزه آمار کشتار سیاهپوستان توسط پلیس آمریکا بسیار بیش از این‌هاست و هنوز هم ادامه دارد اما باز هم اقدام جدی برای حل این فجایع انسانی از سوی دولت و مقامات این کشور نمی‌شود.