ممنوعیت روبنده دربرخی از کشورهای اروپایی، خشم مسلمانان وبه خصوص زنان مسلمان را برانگیخته است .فرانسه که به تازگی این قانون را به تصویب رسانده است ، بیشترین تعداد مسلمانان را در میان کشورهای اروپایی داراست و اقدام دولت ومجلس فرانسه درتصویب قانون منع روبنده، منجر به اعتراض شدید مسلمانان دراین کشورشده است ، که البته دولت به این اعتراض ها توجهی ندارد. حال باید دید که چرا کشورهای اروپایی تا این حد با این پوشش مخالفند وبا تصویب قانون منع روبنده چه اهدافی را دنبال می کنند.

دررابطه با قانون ممنوعیت روبنده و پوشیه درکشورهای اروپایی وهمچنین زنانی که مایلند با این پوشش در جامعه حاضر شوند ، ابعاد مختلفی وجود دارد ، یکی از بحث های مطرح شده درمیان برخی از مقامات اروپایی این است که این نوع پوشش زنان مسلمان نظم عمومی وامنیت اجتماعی را به هم می ریزد وبه طور کلی شاکله جامعه را برهم می زند. ازطرفی ، هنوز هیچگونه آماری به دست نیامده که حضور زنان با چنین پوششی ، برای جوامع اروپایی مشکل ساز شده باشد. پس حضور زنان با روبنده درجوامع اروپایی تاکنون برای دول این کشورها مشکلی ایجاد نکرده است .

مقامات کشورهای اروپا که چنین قوانینی را به تصویب می رسانند، اهدافی گسترده تر را دنبال می کنند. تصویب این قانون ، منجر به محدودیت های اجتماعی ، دینی و آزادی های فردی زنان با چنین پوششی می شود و طیف وسیعی از زنان جامعه از حق اجتماعی خودشان محروم شده ودرنهایت این قانون مانع پیشرفت آنها  خواهد شد. این درحالی است که به نظر می رسید، دهه ها قبل دراروپا ممنوعیت در جوامع  مذهبی تمام شده باشد، اما تصویب این قانون نشان می دهد ما شاهد یک حرکت قهقرایی دراروپا هستیم واین اقدام با قوانین وکنوانسیون های بین المللی که خود آنها به ثبت رسانده اند ، منافات دارد.

در قوانین بین المللی ،بحث های گوناگونی مطرح است از جمله بحث تحمل بالای یکدیگر،بحث همزیستی مسالمت آمیزوبحث همبستگی، که اقدام اروپا ومبارزه با جوامع مذهبی کاملا با این قوانین درتضاد است . اساسا، اقدام کشورهای اروپایی وتصویب قانون منع روبنده ، اقدامی درجهت تحریک جامعه مذهبی است واین برخورد نقطه اول کار ودرجهت اسلام ستیزی است . کشورهای اروپایی ، مبارزه با اسلام را از حداقل شروع کرده اند ، بدین معنی که از مساله ای که خیلی هم عمومیت ندارد ، شروع کرده اند و درنهایت این مساله به عدم حضور زنان با چنین پوششی درحوزه های فرهنگی ،اجتماعی وسیاسی ختم می شود.

اروپا درراستای اسلام ستیزی خود ، از سیاست های گوناگونی بهره می جوید وممنوعیت روبنده نیز یکی از انها است . هرچند این مساله شاید خیلی به نظر با اهمیت جلوه نکند اما این اقدام سیاست های فراگیری را به دنبال خواهد داشت . پس ازتصویب این قانون دربرخی  از کشورهای اروپایی ، مسلمانان ، اعتراض های خودرا با شرکت درتجمعات وتظاهرات گسترده نشان دادند . اما زمانی که حکمی دریک محکمه ای صادر می شود واجرای آن قانونی می شود ، دیگر این وظیفه سازمان های حقوق بشری از جمله کمیته حقوق بشر سازمان ملل و سازمان ها ونهادهای مدافع حقوق بشری مانند دیده بان حقوق بشراست که درباره عدم اجرای این قوانین تلاش کنند وانتقاد خود را به چنین قوانینی اعلام کنند.

متاسفانه ، زمانی که چنین قوانینی تصویب می شوند ، نهادها وسازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن نمی کنند ، تنها دربرخی از موارد اعتراض چنین نهادهایی شنیده می شود وبه این ترتیب هیچ امیدی نیست که سازمان های بین المللی حقوق بشری برای بهبود قانون ممنوعیت روبنده وشرایط بهتر برای زنان مسلمان درکشورهای اروپایی اقدامی صورت دهند ، هر چند این اقدام نقض حقوق بشر وحقوق مسلمانان است .