به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، وب سایت شبکه خبری الجزیره انگلیسی نوشت: این اقدام به دنبال مثبت اعلام شدن نتیجه آزمایش بیش از 153 نفر از کارکنان زندان و زندانیان و همینطور اعلام فوت 12 نفر از این تعداد صورت گرفته است.

اما به گفته ی مراکز خیریه دولت به تعهد خود مبنی بر اسکان دادن افراد آزاد شده عمل نکرده است. به اعتقاد این مراکز خیریه، با سهل انگاری صورت گرفته  تعداد زیادی از این افراد ممکن است پس از آزادی با فقر شدید رو به رو شده و یا دوباره از روی ناچاری به ارتکاب اعمال خلاف روی بیاروند.

مدیران مراکز خیریه بر این باورند که دولت می بایست اقدامات ضروری در راستای تأمین اسکان و حمایتهای مالی از آزاد شدگان را اتخاذ نماید تا این افراد قادر باشند اصول فاصله ی اجتماعی و قرنطینه را رعایت کنند.

دولت بریتانیا ادعا کرده است که وضعیت هر یک از زندانیان آزاد گشته را به صورت موردی بررسی خواهد نمود اما مراکز خیریه ابراز می دارند که تعداد زیادی از این افراد از نتیجه ی بررسی های مورد ادعا هیچ اطلاعی ندارند و صرفا در نتیجه ی اقدامات حقوقی صورت گرفته از سوی وکلا که شامل ارائه ی مدارک پزشکی که بیانگر آسیب پذیری فرد مذکور نسبت به ویروس بوده است آزاد گشته اند.

یکی از زندانیان آزاد شده به رسانه ها گفته است که ارتباط با وزارت کشور طی روند آزادی از زندان و از زمانی که وی آزاد شده است محدود گشته و با اینکه وی می بایست تا تاریخ یکم جولای به لندن بازگردد، هیچ گونه اطلاعاتی در رابطه با اینکه تا آن زمان می بایست چه اقداماتی انجام دهد به وی داده نشده است.

دو نفر از زندانیان آزاد شده که با رسانه ها صحبت کرده اند باور دارند آزادی که به آنها اهدا شده تنها در راستای حفظ آبروی دولت طی این بحران ملی صورت گرفته است. آنها می گویند آزادیشان به دلایل موجه نبوده و فقط ابزاری برای خوب جلوه دادن دولت می باشد چرا که با شناختی که از اداره ی مهاجرت دارند آنها هیچ رحم و مروتی نسبت به مهاجران روا نمی دارند.

برخی زندانیان که علیرغم صدور قرار در انتظار جلسه رسیدگی دادگاه به پرونده شان می باشد به دلیل ترس از احتمال ابتلا به ویروس کرونا حال روحی وخیمی را تجربه می کنند و برخی دیگر که نظاره گر آزادی افراد دیگر می باشند نیز حال روحی بهتری از دسته ی مذکور ندارند.

طبق گفته ی مقامات پزشکی قانونی برخی زندانیان تحت فشار روحی بوجود آمده به خود آسیب می زنند و برخی نیز اقدام به خودکشی می کنند. در این میان باقی زندانیان نیز نظاره گر این اتفاقات آزاردهنده  می باشند.

یکی از زندانیان آزاد شده می گوید مشکل دو سر دارد. اول اینکه کسانی که داخل زندان هستند تحت فشار روحی قرار دارند و مشکل دیگر بیرون زندان است چرا که به عنوان مثال خود من در منزل خواهرم بیشتر احساس خطر ابتلا به ویروس را می کنم تا داخل زندان زیرا در زندان حداقل بیمه درمانی داشتم.