به گزارش فارسبه نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی "المشهد الاسرائیلی " در شماره اخیر خود مقاله‌ای از "روئی راز " حقوقدان صهیونیست به چاپ رسانده که وی در آن به اقدام عجیب یکی از نمایندگان پارلمان رژیم صهیونیستی جهت ارائه لایحه‌ منع داشتن پوشش برای زنان صهیونیست پرداخته است.

راز در این باره می‌نویسد: "نیکولای سارکوزی " رئیس جمهور فرانسه چندی پیش تلاش بسیار کرد تا قانون منع حجاب اسلامی را در فرانسه تصویب کند که در صورت تصویب و اجرای آن، حضور زنان با پوشش اسلامی در موسسات و مراکز دولتی و اماکن عمومی ممنوع می‌گردد، فقط به این بهانه که حجاب نه تنها یک سمبل نیست، بلکه موجب سرکوب زنان و به‌ویژه جدا کردن زنان مسلمان از هویت ذاتی و زندگی اجتماعی آنها در فرانسه شده است.

این درحالی است که اکنون حدود 5 میلیون مسلمان در فرانسه زندگی می‌کنند و اجرای این قانون بی‌شک آنها را وارد مرحله تازه‌ای از محدودیت‌های اجتماعی و دور شدن از فرهنگ، تمدن و خصوصیات قومی‌-‌ مذهبی که تعلق خاطر به آن دارند، خواهد ساخت.

این حقوقدان صهیونیست سپس با اشاره به این موضوع که هنگام سخن گفتن از این افراد (مسلمانان) در واقع از مجموعه مهاجرانی صحبت می‌کنیم که قومیت اصلی آنها با قومیت فرانسوی تفاوت دارد، می‌افزاید: این مجموعه هیچ‌گاه نماینده ارزش‌ و فرهنگ لائیک فرانسه یا اروپا نیست و به همین دلیل اروپا از پذیرش مهاجران مسلمان سرباز می‌زند و ما هر روز شاهد تصویب قوانین مشابهی در دیگر کشورهایِ اروپایی، مانند بلژیک، هلند و سوئیس نیز هستیم.

 آنچه در اینجا مهم می‌نماید واکنش رژیم صهیونیستی به این اقدام است، چون چندی پیش شاهد بودیم "مارینا سولودکین " نماینده پارلمان از فراکسیون "کادیما " اعلام کرد که درصدد تهیه پیش‌نویس لایحه‌ای است که به موجب آن استفاده از لباس‌هایی که بدن یا سر و صورت زنان را بپوشاند در رژیم صهیونیستی ممنوع ‌شود.

روئی راز در این باره می‌نویسد: نکته مهم این جا است که سولودکین می‌خواهد یک گام فراتر از سارکوزی بگذارد، چون مدعی شده این قانون تفاوتی میان زنان مسلمان و زنان متدین یهودی یا همان "هریدی " قائل نمی‌شود و این ممنوعیت شامل تمام ساکنان زن رژیم صهیونیستی خواهد شد، در حالی‌ که وی توجه ندارد می‌خواهد این قانون را در رژیمی به اجرا بگذارد که مذهب، ریشه و پایه و اساس قوانین آن را تشکیل می‌دهد، البته سولودکین در توجیه این اقدام خود مدعی شده که وی به اقدام کشورهای اروپایی استناد جسته و بدین‌وسیله تلاش می‌کند نه تنها فرصت‌های برابری برای زنان خلق ‌کند که امنیت رژیم را نیز حفظ کند!!

این نویسنده در ادامه با به سخره گرفتن این اقدام تاکید می‌کند: بر این اساس باید گفت پوشش هم از دیدگاه صهیونیست‌ها خطری امنیتی برای رژیم و خود آنها تلقی می‌شود و شاید به همین دلیل است که سولودکین بسان سارکوزی تصور می‌کند،‌ گام روشنفکرانه بزرگی به سوی لیبرالیسم و قانون‌گرایی برمی‌دارد، اما آیا واقعا چنین برداشتی درست است؟

 در پاسخ به این سوال، حقوقدان صهیونیست خاطر نشان می‌سازد: بررسی‌های حقوقی درباره این لایحه نشان می‌دهد مطرح شدن چنین لایحه‌ای در پارلمان بی‌شک با موانع قانونی بزرگی مواجه خواهد شد، از جمله این که قانون حقوق شهروندی و حمایت قانونی و حقوقی از ساکنان را زیر پا می‌گذارد، چون قوانین رژیم صهیونیستی قائل شدن هرگونه تبعیض میان صهیونیست‌ها یا تجاوز به حقوق مدنی آنها بر پایه برخی دلایل و انگیزه‌های جنسی یا نژادی یا مذهبی یا دیدگاه‌های سیاسی منع می‌کند که ممنوعیت داشتن پوشش توسط زنان هم در این راستا قرار می‌گیرد.

وی در ادامه همین مطلب می‌افزاید: همین قوانین آشکارا تصریح کرده‌اند، هر کس می‌تواند از هر پوششی بر اساس معتقدات و سمبل‌های مذهبی خود استفاده کند و هرگونه برخورد در این‌باره به شدت منع شده است.

پس از آن راز به قانون آزادی مذهب استناد می‌جوید که بر اساس آن هر کس می‌تواند با توجه به آیینی که دارد فرایض مذهبی خود را که پوشش نیز در قالب آن قرار می‌گیرد، تا زمانی که به حقوق دیگران تجاوز نکند، ادا کند، به همین دلیل تصویب چنین قانونی به معنای مخالفت آشکار با قوانین موضوعه رژیم صهیونیستی است.

این مقاله سپس به مافیای مد و لباس اشاره می‌کند که لابی بسیار قدرتمندی را در پارلمان رژیم صهیونیستی تشکیل می‌دهد و سولودکین بسان دیگر نمایندگان صهیونیست در خدمت چنین لابی‌ها و صاحبان ثروتمند آن‌ است و می‌افزاید: شاید تنها ادعایی که سولودکین می‌تواند داشته باشد و تا حدودی به نظر برخی درست هم بنماید، ادعای "ممانعت از آسیب دیدن امنیت رژیم " است که باز هم ادعایی بسیار عجیب تلقی می‌شود.

راز در رد این ادعای سولودکین تاکید می‌کند: هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد دستگاه‌های امنیتی به دلیل پوشش زنان صهیونیست از مقابله با تهدیدات و خطرهای خارجی ناتوان مانده‌اند، تا با تغییر پوشش زنان سدی مقابل تروریسم ایجاد و امنیت داخلی رژیم را حفظ کنند!!

سپس روئی با لحنی استهزاء‌آمیز این سوال را مطرح می‌کند چنانچه این تغییرات صورت گرفت ولی باز هم ناکامی‌های سازمان‌های امنیتی ادامه پیدا کرد چه کنیم؟، حتما در آن صورت باید از زنان خود بخواهیم لباس‌های شفاف بپوشند و باز اگر این روند ادامه داشت، بالطبع باید از آنها خواست برهنه در مجامع عمومی ظاهر شوند!، درحالی که همه می‌دانند تمام مشکلات امنیتی رژیم صهیونیستی ریشه در رکود سیاسی و ادامه اشغال و تجاوز دارد.

این حقوقدان صهیونیست معتقد است که نزاعی که تحت عنوان ساختار رژیم صهیونیستی میان صهیونیست‌ها مدت‌ها است که در جریان است، اکنون در سراشیبی تندی قرار گرفته و به نظر می‌رسد فرجام این نزاع به سود اقلیت محافظه‌کار حاکم بر این رژیم به پایان برسد، با این حال نباید از آثار اجتناب ناپذیر آن بر رژیم غافل ماند.

 در پایان راز به سولودکین یادآوری می‌کند که رسیدگی به امور رژیمی که ادعا دارد به صورت دموکراتیک اداره می‌شود به این شیوه و طریق صورت نمی‌گیرد و آزادی فردی چیزی نیست که بواسطه حکومت به شهروند داده شود، بلکه بر عکس این وظیفه هر کشوری است که از حقوق شهروندان خود محافظت کند و اگر در این میان یافت شوند سیاستمدارانی که افرادی چون سارکوزی را الگوی عمل و فعالیت خود قرار دهند، باید بدانند خود را به سخره گرفته‌‌اند و اگر سولودکین تمایل دارد به کشورهای اروپایی و سیاستمدارانش اقتدا کند، بد نیست گوشه چشمی به اندرزهای کشورهایی چون بلژیک و سوئیس در زمینه حل نزاع با فلسطینی‌ها‌ داشته باشد.