رژیم صهیونیستی لایحه‌ای را به تصویب رسانده که بر اساس آن هر تبعه غیر‌یهودی باید وفاداری خود را به آن‌چه تل‌آویو "حکومت دموکراتیک یهودی" می‌خواند، اعلام کند.
اسرائیل مردم را به ادای سوگند وفاداری به "حکومت دموکراتیک یهودی" ملزم کرده است. بسیاری از این اقدام تل‌آویو انتقاد کرده‌اند و اصلا حکومتی یهودی را به رسمیت نمی‌شناسند چه رسد که بخواهد دموکراتیک هم باشد. باید خصلت و تاریخچه صهیونیسم و تشکیل رژیم اسرائیل را شناخت. حتی پیش از آن که اسرائیل اعلام موجودیت کند، جماعت فلسطینی درپی کشتارهای پیاپی از یک سوی فلسطین به دیگر سوی آن رانده و آواره شدند، آن جماعتی هم که کوچ نکردند، خانه‌هایشان را از دست‌شان گرفتند.
از 485 شهر و شهرک فلسطینی، 395 شهر با خاک یکسان و به آوار بدل شدند و 90 مورد دیگر نیز مصادره شد. اسرائیل بر پایه اصول و قوانین "صندوق ملی یهودیان" بنا شده است... بدین ترتیب که اگر بخواهی مالک ملکی باشی، یا آن را اجاره دهی یا در آن سکنی گزینی، باید اثبات کنی که دست‌کم چهار نسل از اجدادت یهودی بوده‌اند.صندوق ملی یهودیان، حق مالکیت و کار را به داشتن چهار پشت اجداد یهودی مشروط کرده است. حال فرض کنید در یک کشوری، مثلا امریکا، برای آن که ملکی داشته باشی، اجاره دهی یا سهمی در آن داشته باشی، باید اول ثابت کنی که دست کم چهار نسل از اجدادت یهودی نیستند.
مساله الزام به ادای سوگند وفاداری برای افراد جویای حق تابعیت؛ این که حکومت یهودی را به رسمیت بشناسند، خود تعبیر یک حکومت منحصرا یهودی در سرزمین مردمی تحت اشغال و کشتار که دموکرات هم باشد، این‌ها همه واقعا به شوخی و طنز می ماند. اصلا یک نقیضه لفظی است.آخر چطور می‌شود جامعه‌ای دموکراتیک داشت که در آن حقوق مدنی مردم به اصالت قومی و اعتقاد دینی آنان وابسته باشد؟ آن دیگر یک جامعه نژادپرست استعمار‌زده است. شکل بسط و عمق و هویت‌یافته خصلت نژادپرست و استعمارگر جامعه اسرائیل است.
فی‌الواقع، حتی خود یهودیان هم در صورت مواجه شدن با چنین درخواست و مقرراتی اذعان خواهند داشت که تعلق مذهبی و قومی تعیین کننده حقوق بشر نیست. وقتی سازمان‌های فلسطینی می‌خواهند کنفرانس یا همایشی برگزار کنند، باید سرود ملی اسرائیل را بخوانند... ببینید چقدر مسخره است، آدم‌های غارت‌شده باید انحصارطلبی و چپاول‌گری غارتگران خود را جشن بگیرند. معنای واقعی متمم قانونی اخیر همین است، و خود بیانگر ماهیت وجودی صهیونیسم و اسرائیل است.
یهودی‌سازی سرزمین‌های اشغالی یکی از اهداف اساسی و قطعی رژیم اسرائیل است.یهودی‌سازی سرزمین‌های اشغالی به بیان دیگر همان اخراج فلسطینیان است. گسترش شهرک‌سازی‌ها نیز به همین معناست. این خواسته لیبرمن نیز هست که اعراب اسرائیل باید به مرزها و محدوده‌های پیش از سال 1967 کوچ داده شوند و در آن جا سکنی گزینند. حیات وجودی صهیونیسم و "حکومت اسرائیل" به پاکسازی فلسطینیان از تاریخ و سرزمین اجدادی‌شان وابسته است.تصویب این لایحه، اقدامی نژادپرستانه، استعمار‌گرانه و مغایر با اصول اساسی حقوق دموکراتیک است.