مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور گفت: حضور آمریکا سبب آوارگی میلیون‌ها افغانستانی شده و ایران پذیرای بیش از سه و نیم میلیون تبعه مجاز و غیرمجاز است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، نماینده جمهوری اسلامی ایران در اجلاس کمیته اجرایی سالانه کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ژنو که با حضور مجازی ۱۱۹ کشور و کمیسر عالی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد تشکیل شد، گفت: جمهوری اسلامی ایران با وجود مشکلات متعدد اقتصادی و اجتماعی ناشی از جنگ تحمیلی هشت ساله، تحریم‌های ناعادلانه و اقدامات قهرآمیز یک جانبه دیگران، تاکنون چندین برابر بیش از سهم منصفانه خود، در میزبانی و حمایت از پناهندگان مشارکت کرده و در طی بیش از ۴۰ سال همواره به نحو شایسته‌ای پذیرای خیل عظیمی از پناهندگان بوده است. وی افزود: بی ثباتی در کشور افغانستان که امروزه شاهد تشدید آن هستیم، محصول دو دهه حضور برخی کشور‌ها به بهانه مبارزه با تروریسم است که نتیجه این اشغال ۲۰ ساله، ویرانی دارایی ها، نابودی زیرساخت ها، فرار مغزها، بیجاشدگی داخلی و بطور مشخص آوارگی میلیون‌ها مهاجر افغانستانی در خارج از مرز‌های این کشور بوده است. محمودی ضمن اشاره به شرایط و تحولات کشور افغانستان گفت؛ برخی از اعضای جامعه بین المللی و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان هر قدر در مواقع بحران و شرایط اضطراری، با سرعت نسبت به لزوم پذیرش پناهجویان هشدار می‌دهند، اما در عمل و در زمان فروکش کردن بحران‌های پناهندگی، متأسفانه از انگیزه و برنامه خاصی در جهت تحقق راه حل پایدار و بازگشت داوطلبانه پناهندگان برخوردار نیستند و کشور‌های میزبان را با انبوهی از مشکلات، تنها گذاشته و تعمیق نابرابری میان کشور‌ها را در پذیرش مسئولیت بین المللی و بشردوستانه موجب گردیده اند. وی همچنین تاکید کرد؛ بیجاشدگان، پناهجویان افغانستانی، جمهوری اسلامی ایران را با توجه به ویژگی خاص جغرافیایی خود، به عنوان مسیری برای عزیمت به سمت کشور‌های اروپایی می‌بینند، اما تاکنون جمهوری اسلامی ایران که پذیرای بیش از سه و نیم میلیون تبعه مجاز و غیرمجاز می‌باشد، در راستای جلوگیری و ممانعت از ورود آنان به کشور‌های دیگر با هدف رسیدن به کشور‌های اروپایی، متحمل هزینه‌های گزاف و سنگین برخورد با مترددین غیرمجاز مرزی شده و متاسفانه تاکنون همکاری و حمایت لازم با جمهوری اسلامی ایران بعمل نیامده است به نحوی که مساعدت‌های بسیار اندک سازمان‌های بین المللی و کشور‌های کمک کننده طی سال‌های اخیر تنها ۵ درصد از هزینه‌ها و نیاز‌های پناهندگان را پوشش داده است، بنابراین با این شرایط، دیگر امکانی برای پذیرش جمعیت بیجاشدگان و آوارگان در ایران وجود ندارد. دستیار وزیر و مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور در پایان سخنرانی خود گفت: اکنون زمان آن فرا رسیده جامعه جهانی به درخواست‌های جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایط سختی به شرح ذیل جامه عمل بپوشاند: ۱- در مقطع کنونی، درخواست اولیه و عاجل ما از جامعه بین المللی، مقابله با علل ریشه‌ای پناهندگی و به طور مشخص پایان دادن به اقدامات بی ثبات کننده و مولد پناهجویی به صورت یکباره و برای همیشه است. ۲- کمیساریا و اقدامات بشردوستانه جامعه بین المللی باید از ابتدای شکل گیری یک روند پناهجویی، توانمند سازی افراد برای استفاده از حق بازگشت به موطن خود را به طور جدی تعقیب کند و کمیساریا در راستای الزامات اساسنامه و مصوبات پیشین کمیته اجرایی باید اقدام‌های خود را در جهت ترویج، تسهیل و هماهنگی عملیات بازگشت داوطلبانه به میزان چشمگیری افزایش دهد. ۳- توجه جدی‌تر به "اسکان مجدد در کشور‌های ثالث" به عنوان دومین راه حل مشارکت جامعه جهانی در رفع معضل پناهندگی و افزایش میزان سهمیه پذیرش پناهندگان ساکن ایران توسط کشور‌های پذیرنده ثالث به ویژه کشور‌های اتحادیه اروپایی، مطالبه جدی ما برای تقسیم بار مسئولیت جهانی است. ۴- جمهوری اسلامی ایران در قبال حمایت مستمر از پناهندگان، خواهان تعهد متقابل کمیساریا و جامعه بین المللی برای حمایت متناسب و منصفانه و وجود برنامه‌ای مشخص و مدون به منظور حل و فصل دایمی این مسئله است. ۵- در این راستا بر ایفای نقشی متناسب و نه فراتر از سهم منصفانه کشورم از این مسئولیت بین المللی تأکید داشته و از جامعه بین المللی و کمیساریای عالی پناهندگان مصرانه درخواست می‌نمایم تا ضمن مساعدت در این باره، اقداماتی عینی را در جهت پایان دادن به این تقسیم کار ناعادلانه و جلوگیری از بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی بیشتر برای کشورهایی، چون ایران که میزبان تعداد زیادی از پناهندگان هستند، به عمل آورند. ۶- جمهوری اسلامی ایران ضمن قدردانی از تمامی حمایت‌های محدود انجام شده است، انتظار دارد همه‌ی طرف‌ها، با عنایت به تحریم‌های غیرانسانی و در شرایط همه گیری بیماری کووید ۱۹؛ در تأمین هزینه‌های پناهندگان با مسئولیت پذیری متقابل و متناسب، با ایران مشارکت نمایند و در این رابطه جهت توافق بر روی روشی پایدار و منصفانه آماده همکاری با کمیساریا و جامعه بین المللی هستیم.