به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، بیش از ۲ هزار پناهجوی افغانستانی در شرایط بلاتکلیفی در اردوگاه پناهجویان ابوظبی، پایتخت امارات به سر میبرند، زیرا آمریکا به وعده خود مبنی بر انتقال آنها به کانادا یا آمریکا عمل نکرده است.
مجتمع EHC توسط دولت امارات برای اسکان مهاجران قرنطینه شده در پی شیوع کرونا در سال ۲۰۲۰ مورد استفاده قرار گرفت؛ این مجتمع در آگوست ۲۰۲۱ در پی توافق میان مقامهای اماراتی و یک تفنگدار سابق نیروی دریایی آمریکا و پسر یک سرمایه گذار ثروتمند آمریکایی دارای ارتباط با امارات، پس از خروج بی برنامه و مخاطره آمیز ارتش آمریکا از افغانستان به محل اسکان پناهجویان افغانستانی تبدیل شد که به نحوی با دولت و ارتش آمریکا همکاری داشتند.
پناهجویان افغانستانی در قالب سه گروه طی چهار ماه به اردوگاه پناهجویی مذکور منتقل شدند. انتقال دهندگان آمریکایی پناهجویان افغانستانی به امارات میگویند که امارات موافقت کرد که پناهجویان افغانستانی تا زمان انتقال به کشور ثالث به صورت موقت اسکان دهد.
به گفته آنها، این آمریکاست که به دلیل عدم پردازش سریع پرونده پناهجویان افغانستانی این بحران را رقم زده است.
طبق گزارش «سی ان ان»، حدود ۲ هزار و ۱۰۰ پناهجوی افغانستانی ۱۸ ماه پس از خروج از این کشور در پی خروج عجولانه و شتابزده ارتش آمریکا از افغانستان پس از دو دهه اشغالگری، همچنان در یک اردوگاه پناهجویی در ابوظبی در بلاتکلیفی به سر میبرند.
قرار بود پناهجویان افغانستانی چند روزی در اردوگاه مذکور حضور داشته باشند، اما مدت اقامت آنها در این اردوگاه اکنون به بیش از دو سال رسیده است. این افراد که با ممنوعیت خروج از اردوگاه مواجه هستند، در برزخی قانونی رها شده اند که ظاهرا هیچ مسیر روشنی پیش چشم ندارند.
دلیل رقم خوردن این شرایط بنا به گفته منابع آگاه، وعدههای نامشخصی است که آمریکا به دلیل خروج عجولانه ارتش خود و ارزیابی نادرست به پناهجویان داد. یکی از مقامهای آمریکا گفت که هر هفته یک یا دو خانواده از پناهجویان افغانستانی به آمریکا، کانادا، استرالیا یا کشورهای اروپایی منتقل میشوند؛ با این سرعت، بیش از یک سال زمان برای تخلیه همه پناهجویان افغانستانی گرفتار در اردوگاه پناهجویی در امارات فرصت لازم است.
EHC یا همان اردوگاه پناهجویان افغانستانی در امارات یکی از معدود مکانهایی در سراسر جهان است که پناهجویان افغانستانی هنوز در انتظار رسیدگی پرونده مهاجرتی خود به آمریکا یا دیگر نقاط جهان هستند.
وضعیت اسفناک پناهجویان افغانستانی مذکور اخیرا مورد توجه گروههای حقوق بشری قرار گرفته است؛ آنها میگویند پناهجویان به طور خودسرانه توسط امارات نگهداری میشوند و مورد سوءاستفادههای زیادی از جمله مراقبتهای پزشکی ضعیف و نگهداری در شرایط شبیه زندان قرار گرفته اند.
در گزارش ماه مارس دیده بان حقوق بشر آمده است که پناهجویان افغانستانی بیش از ۱۵ ماه است که در شرایط سخت و فلاکت بار بدون هیچ امیدی به پیشرفت در پروندههای خود محبوس شده اند و اکنون پس از گذراندن بیش از دو سال از عمر خود در شرایط بلاتکلیفی با آسیبهای روحی زیادی روبرو هستند.
محقق اصلی گزارش اخیر دیده بان حقوق بشر، گفت: پناهجویان افغانستانی هنوز در این مرکز هستند، جایی که هرگز برای نگهداری افراد برای این مدت طولانی طراحی نشده است؛ واضحترین راه حل اقدام دولت آمریکا در این زمینه است؛ دولت آمریکا فقط باید منابع بیشتری برای اطمینان از رسیدگی سریع به وضعیت این پناهجویان اختصاص دهد.
در پاییز سال گذشته نیز گزارشی مبنی بر نقض حقوق بشر از جمله مراقبتهای بهداشتی و روانی ناکافی، نظارت مداوم و دسترسی محدود به مقامهای دولتی پیگیر پرونده در اردوگاه پناهجویان افغانستانی در امارات منتشر شده بود.
مسئول انتقال پناهجویان افغانستانی در وزارت امور خارجه آمریکا مدعی شد که اگرچه وزارت خارجه آمریکا از گزارش دیده بان حقوق بشر آگاه است، اما دولت آمریکا اطلاعی از هیچگونه ادعای تایید شده در مورد نقض حقوق بشر ندارد.
وکیل بین المللی حقوق بشر و استاد دانشکده حقوق نیوانگلند در بوستون گفت: آن چه در اردوگاه پناهجویی امارات برای پناهجویان افغانستانی اتفاق میافتد، برای کسی که به سیستم مهاجرتی آمریکا آشناست، اصلا عجیب نیست.
بر اساس اعلام وزارت خارجه آمریکا، پناهجویان افغانستانی دیگری هم به آلبانی، پاکستان و قطر منتقل شده اند و همچنان در انتظار رسیدگی به درخواست مهاجرتی خود هستند. مسئول انتقال پناهجویان افغانستانی در وزارت خارجه آمریکا مدعی شد که وزارت خارجه آمریکا اطلاعات محدودی در مورد پناهجویان افغانستانی اسکان داده شده در امارات دارد و جایی که آنها از آن آمده اند، عامل تعیین کنندهای برای واجد شرایط بودنشان جهت جابجایی و اسکان مجدد نیست.
وزارت خارجه آمریکا همچنین از نگرانیهای امنیتی به عنوان دلیل تاخیر در رسیدگی به پرونده پناهجویان افغانستانی یاد کرده است؛ دلیلی که از سوی منتقدان به دلیل وجود اسناد و مدارک کافی از جمله نامههای کارفرمایان آمریکایی در افغانستان در نزد پناهجویان محلی از اعراب ندارد.