«آنه میلگرام»، رئیس آژانس مبارزه با مواد مخدر (DEA) اخیرا در اظهاراتی زنگ خطر را در مورد جدیدترین «دشمن عمومی شماره یک» این کشور به صدا درآورد و گفت: «قاچاقچیان مکزیکی مسئول هجوم گسترده فنتانیل به آمریکا هستند.»
به گزارش مرکز پایش ستاد حقوق بشر، هیچ بحثی در مورد مرگ و میر بر اثر فنتانیل در آمریکا وجود ندارد که ۵۰ برابر قویتر از ماده مخدر هروئین است؛ مصرف بیش از حد مواد مخدر، که بیشتر آنها مربوط به فنتانیل است، در حال حاضر سالانه جان بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در آمریکا میگیرد و تمامی جوامع را در این کشور ویران کرده است.
بر اساس گزارش الجزیره، در سال ۲۰۱۷، یک جلسه استماع کنگره آمریکا در مورد فنتانیل، اظهارات «دبرا هوری»، مدیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، آژانس بهداشت عمومی ملی را ارائه کرد؛ گزارش وی اشاره میکرد که بسیاری از کسانی که بر اثر مصرف بیش از حد فنتانیل جان خود را از دست میدهند، پیشتر این ماده مخدر برای آنها به صورت قانونی تجویز شده است.
همانطور که «هوری» توضیح داد: به افرادی که داروهای مخدر حاوی فنتانیل برای آنها به عنوان مسکن تجویز میشود، به این مواد افیونی اعتیاد پیدا میکنند و سپس بیش مصرفی این ماده مخدر میتواند به قیمت جان آنها تمام شود؛ بنابراین شگفت انگیز نیست که افراد در آمریکا به دلیل مصرف فنتانیل جان خود را از دست میدهند و با توجه به تجویز بیش از حد مواد افیونی کنترل نشده که مظهر صحنه مراقبتهای بهداشتی معاصر در آمریکاست؛ این موضوع در نهایت ارتباطی به سلامتی افراد ندارد و ارتباط زیادی با پول دارد.
در واقع، یک سیستم بیمار وجود دارد که ۹ میلیون قرص مخدر را در دو سال به یک داروخانه در شهری با جمعیت بسیار کم ارسال میکند، همانطور که در ایالت ویرجینیای غربی اتفاق افتاده است؛ و در حالی که بازیگران بزرگ صنعت داروسازی و زنجیرههای داروسازی آمریکا اخیرا مجبور به پرداخت غرامت نمادین مالی به خاطر اقدامات غیرمسئولانه خود شدهاند که به این بحران دامن زده است، هیچ اعتراف واقعی به تخلف یا ارتباط جدی با نقاط مرگبار وجود نداشته است.
به عبارت دیگر، ارزیابی مجدد بنیادهای سرمایهداری بیمارگونه آمریکا به صفر رسیده است؛ به این معنی که موضوعاتی مانند جان انسانها هرگز بالاتر از سود شرکتها قرار نخواهند گرفت.
همانطور که در چنین مجموعهای انتظار میرود، زندگی فقرا کمترین اهمیت را دارد؛ بحران فنتانیل به طور نامتناسبی به مردم فقیر ضربه زده است. مقالهای که در سال ۲۰۲۰ در وبسایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا منتشر شد، نشان داد افرادی که زیر خط فقر زندگی میکنند، بیشتر در معرض خطر مصرف بیش از حد مواد مخدر کشنده هستند.
گروههای اجتماعی-اقتصادی در معرض خطر نیز شامل زندانیان تازه آزاد شده و همچنین افرادی با مسکن ناامن یا فاقد بیمه درمانی بودند. این مقاله تاکید کرد که محرومیت اقتصادی یک عامل خطر برای مصرف بیش از حد مواد افیونی در آمریکاست و به الگوهای کاهش امید به زندگی کمک میکند که با اکثر کشورهای توسعه یافته متفاوت است.
هر چه ردههای پایینتر اجتماعی-اقتصادی بیشتر به دلیل فقر و اعتیادشان جرمانگاری شوند، تداوم جنگ علیه فقرا راحتتر است که به خوب نگه داشتن جامعه آمریکا و مطیع بودن کمک میکند.
این واقعیت که احتمال مرگ کهنه سربازان ارتش آمریکا به دلیل بیش مصرفی مواد افیونی دو برابر عموم جمعیت این کشور است، به خوبی اولویتهای ناهنجار کشوری را در بر میگیرد که میتواند تریلیونها دلار را صرف کشتن و ویرانی در سراسر جهان کند، اما نمیتواند حتی از نظامیان خود مراقبت کند.
موضوع تلاقی ظلم اجتماعی-اقتصادی و نژادی در پس زمینه بحران افیونی تحت سلطه فنتانیل و به طور کلی بیش مصرفی مواد مخدر وجود دارد؛ طبق گزارش مجله «ساینتیفیک امریکن»، نرخ کلی مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر برای سیاهپوستان در آمریکا برای نخستین بار از میزان مرگ و میر برای افراد سفیدپوست در سال ۲۰۱۹ پیشی گرفت.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا گزارش میدهد که میزان مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر برای سیاهپوستان تنها بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ حدود ۴۴ درصد افزایش یافته است، این میزان برای بومیان آمریکا ۳۹ درصد بوده است.
در سال ۲۰۲۰، طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، میزان مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر برای سیاهپوستان در شهرهای آمریکا با نابرابری درآمدی بیشتر، بیش از دو برابر شهرهایی بود که نابرابری درآمدی کمتری داشتند.سرمایهداری مانند همیشه یک ماده مخدر مرگبار و تعبیری برای جنگ همهجانبه آمریکا علیه فقرا باقی میماند؛ جنگی که فنتانیل صرفا جدیدترین چهره آن است.