به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، رژیم صهیونیستی امروز دوشنبه ۱۴ آبان با ارسال نامهای به سازمان ملل اعلام کرد که توافقنامه مربوط به روابط خود با آژانس اصلی امدادرسانی سازمان ملل به آوارگان فلسطینی (آنروا) را لغو میکند؛ این به معنای لغو رسمی روابط رژیم صهیونیستی با آنروا است.
گلعاد اردان، نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل در این رابطه گفت: قطع همکاری با این آژانس را به سازمان ملل اعلام کردیم. تل آویو همکاری های خود با سازمان های بین المللی را ادامه می دهد اما نه با سازمان هایی که به مخالفان رژیم صهیونیستی خدمت رسانی می کنند.
این درحالی است که نهادهای حقوق بشری به شدت در رابطه با وخیم تر شدن اوضاع انسانی در غزه هشدار دادهاند؛ اخیرا «مارتین فریک» مدیر برنامه جهانی غذا در آلمان به رسانه ها گفت که جایگزینی برای آنروا در غزه وجود ندارد و ما توان انجام ماموریت هایی که آنروا در غزه انجام میدهد را نداریم، ماموریت هایی مانند اداره مراکز اسکان اضطراری، مدارس و مراکز درمانی.
وی افزود: آنروا ستون فقرات امدادرسانی بشردوستانه به غزه است و برای افرادی که از شرایط غیرانسانی رنج میبرند، غدا، سرپناه و امکانات بهداشتی فراهم میآورد؛ بحران انسانی در غزه شدید و فراتر از حدتصور است و نقش آنروا را میطلبد. ممانعت از فعالیت آنروا آخرین امید افرادی که برای بقا میجنگند را از بین میبرد.
در همین حال، تدروس آدهام، رئیس سازمان جهانی بهداشت درباره پیامدهای متوقف کردن فعالیت آژانس امدادرسانی سازمان ملل (آن رُوا) در سرزمینهای اشغالی هشدار داد و گفت: ممانعت رژیم صهیونی از ادامه فعالیت آنرُوا باعث وخیم تر شدن وضع انسانی در غزه خواهد شد.
مرکز اطلاع رسانی فلسطین نیز گزارش داد که «فیلیپ لازارینی» رئیس آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی «آنروا»، در بیانیه ای در شبکه اجتماعی «ایکس» اعلام کرد که تعطیلی آنروا در سایه عدم وجود گزینه های جایگزین، باعث محرومیت کودکان فلسطینی از حق آموزش خواهد شد.
وی افزود: به جای تمرکز بر ممنوعیت فعالیت آنروا یا پیدا کردن گزینه های جایگزین برای آن، باید بر روی دستیابی به توافق برای پایان جنگ در غزه تلاش کرد. چرا وقتی کارشناسان یا سیاستمداران درباره ممنوعیت فعالیت آنروا یا پیدا کردن نهادی جایگزین برای آن صحبت می کنند، نامی از کودکان برده نمی شود و به مساله آموزش آنها توجه نمی شود. بدون آموزش، کودکان در معرض ناامیدی، فقر و افراطی گری قرار خواهند گرفت و قربانی سوء استفاده ها خواهند شد و حتی ممکن است به عضویت گروه های مسلحانه درآیند و در نتیجه منطقه همچنان ناآرام و بی ثبات می ماند.