عضو هیات علمی دانشگاه تهران بهترین واکنش حقوقی به اقدام زشت و زننده نشریه فرانسوی شارلی‌ابدو در بازنشر کاریکاتورهای اهانت آمیز به ساحت مقدس پیامبر عظیم‌الشأن اسلام را، طرح دعوا توسط مسلمانان در دادگاه‌های فرانسه و دادگاه اروپایی حقوق بشر عنوان کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر ،دکتر احمد مومنی‌راد در نشست علمی «مرز میان آزادی بیان و توهین به مقدسات در رسانه‌ها» که توسط گروه حقوق بین الملل پژوهشگاه قوه قضاییه، برگزار شد، اظهار داشت: عقل، منطق و مجموعه قوانین حقوق بشری و حقوق بین الملل این امر را که بتوان به نام آزادی بیان و اندیشه هر سخنی را مطرح کرد و یا هر گونه اقدامی انجام داد، برنمی‌تابد.
وی گفت: آزادی بیان، اندیشه و عقیده یکی از موهبت‌های الهی اعطا شده به انسان است که مثل هر حق بشری محدوده دارد. اگر خطوط اعمال این آزادی به گونه‌ای باشد که به حیثیت دیگران لطمه بزند، آن حق دیگر مشمول آزادی اندیشه و بیان نیست.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: اگر بخواهیم این اقدامات را ریشه‌یابی کنیم، این اقدامات به جریانی در غرب بازمی‌گردد که به دنبال اسلام گریزی و اسلام‌ستیزی است. در حقیقت غربیها یک جنگ صلیبی مدرن را بعد از حادثه 11 سپتامبر کلید زدند. زیرا یکی از دلایل آغاز جنگ‌های صلیبی میان مسلمانان و مسیسحیان به رهبری کلیسا در فرون وسطی، پیشرفت مسلمانان بود. این هم دقیقا جنگ صلیبی دیگری است که با حادثه 11 سپتامبر آغاز شد و با اشغال افغانستان، عراق، ورود تروریست‌ها به منطقه، حوادث سوریه، یمن و... ادامه پیدا کرد و همه در راستای این است که غرب نمی‌تواند در برابر گسترش نفوذ و منطق اسلام ایستادگی کند و این پروژه‌ای است برای پیشگیری از رشد اسلام.
رفتار فرانسویها در برخورد با آزادی بیان، دوگانه است
وی تأکید کرد: فرانسویها حتی تحقیق در مورد مسائلی مانند هلوکاست را برنمی‌تابند. این یک نمونه از استاندارد دوگانه و رفتار مغایری است که فرانسویها و غربیها در پیش گرفته‌اند. مثلا چالش روسری در فرانسه سالهای سال مسئله مهمی بود و دانشآموزان مسلمان به دلیل داشتن روسری از تحصیل ممنوع بودند یا پناه دادن فرانسه به منافقین و حمایت مالی، سیاسی و اطلاعاتی و تبلیغاتی از آنها در حالی که حدود 17 هزار نفر را ترور کردند. در حالی که طبق رأی دیوان بینالمللی دادگستری در قضیه پناهندگی، اقدامات جنایتکارانه مانند خرابکاری، قتل و ترور و ... از شمول پناهندگی خارج است.
مومنی راد گفت: بند 3 ماده 19 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، آزادی بیان را به رسمیت شناخته و در عین حال بر محدودیت‌های آن تصریح کرده و گفته است:« اگر آزادی به حقوق و حیثیت دیگران لطمه بزند، آزادی نیست؛ یا خدشه به امنیت و نظم عمومی محدودیت دیگری است و ملاک سوم محدودیت آزادی بیان نیز سلامت و اخلاق عمومی است.»
وی افزود: حقوق از ناحیه خداوند برای آن است که انسان به کمال برسد. در قوانین کشورهای غربی نیز این را به رسمیت شناخته‌اند که باید برای آزادی‌ها حدو مرز قائل شویم. وقتی توهینی به شخص پیامبر اعظم (ص) که برگزیده خداست انجام میشود، باعث جریحه‌دار شدن قلبهای مسلمین میشود که نوعی تحریک به خشونت و جنگ و برهم زدن امنیت جامعه است.
شورای امنیت سازمان ملل باید علیه اهانت به ساحت پیامبر اسلام(ص)، قطعنامه صادر کند
این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر تهدیدی علیه صلح و امنیت باشد، قاعدتا باید شورای امنیت ورود پیدا کرده و قطعنامه صادر کند. در حال حاضر تعداد زیادی مسلمان در دنیا از این اقدام ناراحت و برآشفته شدهاند. ماده 20 میثاق حقوق مدنی و سیاسی هر گونه دعوت به کینه، تنفر ملی، نژادی و مذهبی را که باعث ترویج تنفر و خشونت شود ممنوع کردهاست.
وی با بیان اینکه در رویه قضایی و آرای دیوانه‌ای بینالمللی مانند دادگاه اروپایی حقوق بشر نیز توهین به پیامبر محکوم شد گفت: دیوان در این رأی خود راجع به حکم دادگاه اتریش که خانم اتریشی توهین کننده به پیامبر را محکوم کرده بود بیان میکند، دادگاه محلی اتریش به خوبی میان حق آن فرد به آزادی بیان و عقیده و حق طرفداران پیامبر برای حفاظت از احساساتشان را برای اینکه در جامعه خشونت و التهاب ایجاد نشود، تمایز بخشیده است. این، مهمترین دلیلی است برای اینکه حق بر آزادی بیان مطلق نبوده و محدود است. موارد متعددی در اسناد وجود دارد که توهین به مقدسات شناخته شده در ادیان، ممنوع است.
این استاد دانشگاه و عضو هیات علمی دانشگاه تهران توضیح داد: بعد از حوادث 11 سپتامبر مجمع عمومی با صدور قطعنامه 150/60 نگرانی خود را نسبت به تشدید حملات توهین‌آمیز به ادیان و اینکه اقلیت مسلمان بعد از 11 سپتامبر به عنوان تروریست معرفی شوند، اعلام می‌دارد. همین‌طور مجمع عمومی نگرانی خود را در جهت برنامه‌هایی که گروه‌ها و سازمانهای افراطی در جهت توهین و افترا به مذاهب تعقیب میکنند، به ویژه زمانی که این توهین از جانب حکومتها حمایت میشود، اعلام میکند. قطعنامه‌های متعدد مجمع عمومی مانند قطعنامه‌های 171/63، 164/64، 156/64، 224/65 و... و نیز قطعنامه‌های شورای حقوق بشر مانند قطعنامه 9/4 و 19/7 در این راستا صادر شده که توهین به ادیان الهی ممنوع است و در راستای آزادی بیان نمیگنجد.
وی افزود: کنوانسیون منع اشکال تبعیض نژادی نیز این ممنوعیت را در ماده 4 مقرر کرده؛ کنوانسیون حقوق کودک هم در مواد 12، 13 و 14 به این موضوع پرداخته و اعلامیه جهانی حقوق بشر هم در مواد 18- 20 و نیز ماده 29 محدودیت‌ها را ذکر کردهاست.
مسلمانان علیه نشریه موهن در فرانسه و دادگاه اروپایی حقوق بشر طرح دعوا کنند
مومنی‌راد اضافه کرد: دین خدا یکیست و آن دین اسلام است اما در هر زمان و مکانی به نوعی بروز و ظهور یافته است. به طور قطع نقد متفاوت از توهین است. توهین را کسی نمیپذیرد و توهین با آزادی بیان مرز دارد. زمانی که آزادی بیان به عنوان حق الهی و موهبت به انسان داده میشود باید دقت کرد حقوق دیگران ضایع نشود. نقد مشخص است و شاخص‌ها و معیارهای خود را دارد. مفروض این است که در نقد، از راه تحقیق و بررسی و درک حقیقت، با هدف رسیدن به حق و اندیشه درست، راجع به یک موضوع اظهار نظر میکنند. این ملاک و معیاری است که نقد را از توهین جدا میکند.
وی در پایان درباره شیوه‌های واکنش حقوقی به اقدامات توهین‌آمیز نشریه فرانسوی گفت: بهترین روش آن است که یک فرد مسلمان یا گروه‌هایی از مسلمانان و یا سازمانهای غیردولتی در کشور فرانسه اقدام به طرح دعوا کرده و نیز از ظرفیت دادگاه اروپایی حقوق بشر استفاده کنند.
برچسب ها: