تحریم هایی که مانع از حق بر توسعه شدند

به گزارش سایت ستاد حقوق بشر، "حق بر توسعه"، حقی است که همه انسان‌ها فارغ از دین، مذهب، نژاد و قوم از آن برخوردارهستند؛  این حق را می توان در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ... یافت و نه تنها برای افراد، بلکه برای دولت ها این حق متصور هست. در این خصوص کشورهای توسعه یافته در قبال کشورهای درحال توسعه دارای تکلیف و مسئولیت هایی نیز هستند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و اعمال تحریم های گسترده آمریکا و کشورهای اروپایی علیه ایران، موارد حق بر توسعه، یکی پس از دیگری از مردم ایران  سلب شد.

در گزارش ارائه شده از سوی «النا دوهان»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آثار منفی تحریم ها علیه ایرن آمده است که این تحریم ها تقریبا همه ابعاد زندگی در این کشور را متاثر کرده است؛ همچنین این گزارشگر خواستار لغو تحریم‌های یکجانبه علیه ایران نیز شد و گزارش وی به عنوان سندی بین المللی بر این نکته تاکید می کند که تحریم های اعمالی علیه ایران به عاملی جهت عدم توسعه کشور در ابعاد مختلف بدل شده است که باید هرچه سریعتر ملغی شود.

در سال ۲۰۱۸ در ارتباط با دعوایی که ایران علیه آمریکا مطرح کرده بود، در دستور موقت آن آمده است که تحریم‌ها نباید مانع نقل و انتقال پول، دسترسی به سبد غذایی، دارویی و ... شوند، اما ما به صورت گسترده می بینیم، نه تنها این موارد رعایت نشده، بلکه کشورهای اروپایی و آمریکا هر روز به بهانه‌های مختلف تحریم‌ها را بیشتر و دسترسی به این موارد را سخت‌تر می کنند.

سکوت مجامع حقوق بشری در قبال آثار منفی تحریم‌ها علیه ایران
 

در این راستا باید به این نکته هم توجه کرد که نهادهای حقوق بشری (شورای حقوق بشر سازمان ملل و سازمان عفو بین الملل) که با هدف احقاق حقوق انسان ها تشکیل شده، بر خلاف سیاست ذاتی خود، سال ها است که نشان دادند ابزاری برای قدرت های غربی به حساب می آیند و ناتوان ازانجام وظایف مشخص شده خود هستند.

ساختار ناعادلانه، معیوب، تبعیض آمیز و نفوذ پذیر بسیاری از نهادهای بین المللی باعث شده در بسیاری از موارد نه تنها حق ملت ایران بلکه بسیاری از انسان های دیگر نادیده گرفته شود. دربسیاری از موارد ما شاهد چشم پوشی مجامع بین المللی و حقوق بشری بر ضایع شدن حقوم مردم در نقاط مختلف جهان و بعضا سانسور آنها هستیم.

برای مثال در قضیه «جورج فلوید» (مرد سیاه پوستی که توسط نیروهای پلیس آمریکا در سال 2020 کشته شد)، نسل کشی مسلمانان میانمار و بوسنی، و سایر مواردی از این قبیل، مجامع و نهادهای حقوق بشری در جهان با همراهی جریان اصلی رسانه ای که در اختیار غرب است، موارد نقض حقوق بشر توسط کشورهای غربی را تحریف یا بایکوت می‌کنند.

در خصوص تحریم‌های  گسترده علیه ایران  توسط کشورهای غربی و آمریکا  که خود را مدعی حقوق بشر می دانند هم ما شاهد رویکرد دوگانه غرب هستیم به نحوی که دامنه این تحریم ها نه تنها در اقتصاد ایران بلکه در زمینه پزشکی و دارویی نیز تاثیرات مخرب و منفی بسزایی گذاشته و جان بسیاری از بیماران ایرانی از جمله «بیماران پروانه ای و سرطانی» را گرفته است.

کشورهای غربی، مجامع حقوق بشری و تمامی کسانی که خود را مدافع حقوق مردم می دانند، می بایست به جای حمایت از سیاست های تحریمی آمریکا علیه ایران و برخی کشورهای دیگر که نتیجه ای جز تضییع و نقض حق بر توسعه آن کشورها ندارد، گام هایی جدی و اثرگذار در راستای لغو تحریم های یکجانبه آمریکا بردارند تا در عمل شاهد دفاع و حمایت آنها از حقوق مردم باشیم.