به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، تهاجم نظامی به این کشور به بهانه دفاع از کشور کویت در جنگ اول خلیج فارس، یکی از جدی‌ترین اقداماتی بود که دولت آمریکا علیه مردم عراق انجام داد و پس از آن هم با اعمال تحریم‌های بی‌سابقه، دست به زجر دادن مردم این کشور زد.

آنچه در ادامه می‌خوانید، روایتی مختصر از اقدامات و جنایات دولت‌های آمریکا پس از تهاجم نظامی این کشور به عراق در سال 2003 و اشغال نظامی این کشور است که سبب شده تا حقوق ملت عراق به راحتی نقض و توسط آمریکایی‌ها پایمال شود.

نتیجه تحقیقات سازمان‌های حقوق‌بشری بین‌المللی از وضعیت عراق حدود بیست سال پس از سرنگونی صدام و اشغال این کشور توسط نیروهای نظامی آمریکایی، نشان می‌دهد که حقوق پایه‌ای مردم برای نیروهای نظامی آمریکا و بریتانیا اهمیتی ندارد و به بدترین شکل زیرپا گذاشته می‌شود. در واقع، گزارش‌هایی که از سازمان‌های حقوق بشری درباره وضع عراق منتشر می‎‌شود، چشم‌اندازی تاریک از وضع این کشور به نمایش می‌گذارد.

بیشتر بخوانید:

قسمت اول:  نقض حقوق «ملت ایران» توسط آمریکا؛ همیشه دشمن

قسمت سوم: نقش حامی اصلی ائتلاف متجاوزان یمن بر کسی پوشیده نیست

به عنوان مثال، نیروهای دولتی خارجی به سادگی قوانین را زیرپا می‌گذارند، از دادگاه‌های عادلانه برای بررسی موارد اتهام متهمین خبری نیست و انواع و اقسام شکنجه‌ در زندان‌های آمریکایی در عراق در قبال هرکس که با دلیل و بی‌دلیل به زندان افتاده باشد، اعمال می‌شود.

نقض حقوق شهروندان عراق به بهانه «مبارزه با تروریسم» صورت می‌گیرد و هر شکنجه‌ای را توجیه می‌کند: شوک الکتریکی، بی‌خوابی، بی‌غذایی و بی‌آبی، تجاوز یا تهدید به تجاوز به زندانی یا عضوی از خانواده او. بسیاری از بازداشت‌شدگان در دادگاه‌هایی محاکمه می‌شوند که کم‌‌ترین کورسویی از عدالت و قانون در آن‌ها دیده نمی‌شود.

نیروهایی که به عراق حمله کردند تا آن را از "چنگ دیکتاتوری صدام حسین آزاد کنند"، دستاوردی جز ادامه همان مسیر برای مردم به ارمغان نیاورده‌اند.

به عنوان نمونه، می‌توان از رفتار با یک زن روزنامه‌نگار اشاره کرد که برای انجام یک کار عادی به دفتر ارتش در شهر بغداد مراجعه کرد. «صبا حسن حسین» روز ۲۹ فوریه وارد یکی از دفاتر ارتش در بغداد می‌شود تا اتومبیل یکی از خویشان‌اش را از رده خارج کند. ورود به این دفتر برای این زن ۴۱ ساله، به قیمت یک سال زندان تمام می‌شود. یک سال جهنمی!

صبا حسن حسین را به اتهام سوءقصد دستگیر می‌کنند. او دو ماه به زندانی می‌افتد که هیج یک از بستگانش از محل آن اطلاعی ندارند. زن را با آتش سیگار، آب یخ و توهین و آزار جنسی، شکنجه می‌کنند. از او می‌خواهند اعتراف کند تا اجازه ملاقات با خانواده را بیابد و وکیل بگیرد.

سالانه گروه کثیری به همین شکل ناپدید می‌شوند و خیلی‌های‌شان هرگز به میان خانواده خود باز نمی‌گردند. آن‌هایی هم که بالاخره سرو کله‌شان پیدا می‌شود، از شرایط غیرانسانی زندان، شکنجه‌ و اعتراف‌‌گیری اجباری سخن می‌گویند.

از بهبود وضع حقوق بشر، پس از اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی نه تنها خبری نیست، بلکه بنا بر گزارش سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی، بسیاری از موارد نقض آشکار حقوق شهروندان و آزار و شکنجه در زندان‌ها اتفاقا توسط همین نیروها انجام می‌شود.

از ۱۱۰ هزار نفر که براثر خشونت در این مدت در عراق کشته شده‌اند، ۱۵ هزار مورد به دست نیروهای بین‌المللی بوده است. اسناد ویکی‌لیکس مربوط به سال ۲۰۱۰ حاکی از ۳۰۳ مورد شکنجه توسط نیروهای بین‌المللی در زندان‌های عراق است.

حدود نیمی از زندانیان در عراق اشغال شده توسط نظامیان غربی، زن هستند؛ زنانی که به وحشیانه‌ترین شکل شکنجه شده‌اند: از کتک تا شوک الکتریکی بر نقاط حساس بدن و از آزار جنسی تا تجاوز. سازمان‌های بین‎المللی هم‌چنین از مواردی گزارش کرده که نیروهای امنیتی دختران، همسران و مادرانی را بازداشت کرده‌اند تا فرد دیگری از خانواده را که تحت تعقیب است به دام اندازند.