زندانیان و کارمندان زندانهای آمریکا با کمبود امکانات رو به رو هستند. رفت و آمد یازده هزار کارمند به زندانهای خطرناک آمریکا از عوامل کمک کننده به همه گیری این ویروس در ایالات متحده شناخته شدهاند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، سیانان در گزارشی از وضعیت وخیم زندانهای آمریکا گزارش داد و اعلام کرد با افزایش بسیار بالای موارد ابتلا به ویروس کرونا در ماه مارس و در شهر نیویورک، مقامات آمریکا نگراناند که زندانهای بدنام در رایکرزآیلند تبدیل به بشکه باروتی در کانون واگیری این بیماری بشوند.
خبرگزاری سیانان با اشاره به آزادی برخی زندانیان با تصمیم دادگاه نوشت: علیرغم این تلاشها، منتقدان میگویند که همچنان زندانهای این شهر که اکنون 362 زندانی و بیش از 1300 کارمند در آن حضور دارند به اندازه کافی ضدعفونی نمیشوند، فاصلهگذاری اجتماعی رعایت نمیگردد و ماسک به تعداد کافی توزیع نمیشود. به گفته اداره تادیب شهر نیویورک، از ماه مارس تا کنون 3 نفر از زندانیان و ده نفر از کارمندان مراکز تادیبی جان خود را از دست دادهاند.
بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده، از 21 ژانویه تا 21 آوریل در 37 ایالت روی هم رفته 88 زندانی و 15 تن از کارکنان در اثر ابتلا به کووید 19 فوت کردند. تعداد مبتلایان در میان زندانیان این ایالتها 4893 نفر و در میان کارکنان زندانها 2778 نفر بوده است.
میلر: کرونا در زندان فاجعه به بار آورد
کیتلین میلر، از وکلای واحد احیای عفو مشروط می گوید: «ماهیت زندان به گونهای نیست که بتوان در آن فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کرد. زندانها اینگونه ساخته نشدهاند... ویروس کرونا ناگزیر به رایکرز میرسید و زمانی که رسید هم یک فاجعه تمامعیار اتفاق افتاد. این همان چیزی است که ما داریم میبینیم.»
مسئولان اجرای قانون میگویند که آزاد کردن زندانیان برای محدود کردن یک بحران بهداشتی عمومی در زندانها، باعث شده است که ریسک جرم و جنایت بیشتر شود؛ اداره پلیس شهر نیویورک گزارش داده است که حدودا 150 نفر از زندانیان آزاد شده مجددا بازداشت شدهاند و تعدادی از آنها چندین بار دستگیر شدهاند. به گفته پلیس، برخی از جرمهای مرتکب شده خشونتآمیز بودهاند، از جمله خشونت خانگی و اقدام به تجاوز به عنف.
مدافعان حقوق بشر و یکی از سازمانهای دیدهبان معتقدند که هرچند کارکنان زندانها از ماسک استفاده میکنند اما زندانیان به اندازه آنها از ماسک استفاده نمیکنند. با افزایش تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در میان کارکنان زندانها،آنها نیز در مورد عدم ایمنی در محل کار (که اکنون بدتر از همیشه است) هشدار دادهاند.
به منظور فهم بهتر آنچه از اول مارس تا کنون در زندانهای رایکرز رخ داده است، سیانان با تعدادی از زندانیان،کارکنان، مدافعان، مسئولان شهر، و مسئولان اجرای قانون صحبت کرده است. گفتنی است اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا در شهر نیویورک در اول ماه مارس گزارش شد.
شرایط وخیم در رایکرز آیلند؛ زندانی که هیچ کس احساس ایمنی نمیکند
بخاطر تغییر جمعیت زندانیان و دستگیریها و آزادیهایی که هر روز انجام میشود، به سختی میتوان گفت که آیا تعداد موارد تایید شدهی ابتلا به کووید19 در میان زندانیان رو به افزایش است یا در حال کاهش. افرادی به رایکرز آیلند آورده میشوند که دستگیر شده و با وثیقه آزاد نمیشوند. تقریبا 88 درصد جمعیت زندانیان در اینجا پیش از محاکمه به حبس انداخته شدهاند.
دادههای سازمان خدمات بهداشتی نشان میدهد که از نیمه آوریل شاهد کاهش موارد مثبت ابتلا بودهایم. راس مکدونالد، افسر ارشد پزشکی در روز پنجشنبه اعلام کرد که بیشتر موارد مثبت ابتلا از میان بازداشتشدگان جدیدی هستند که به زندان افکنده میشوند. ورودیهای جدید که علائم بیماری را دارند و آزمایش آنها مثبت شده است در یک مکان جدا از دیگر افراد نگهداری میشوند. سخنگوی سازمان خدمات بهداشتی به سیانان گفت که نظام زندانها قصد آن را دارد که همه زندانیان جدید را مورد آزمایش قرار بدهد.
مکدونالد گفت: «ما تغییر شدیدی را مشاهده کردهایم. مهمترین مداخله مربوط به تلاشهایی بود که برای کاهش جمعیت زندانها صورت گرفت و من فکر میکنم این کار به ما اجازه داد که بهتر از بسیاری دیگر از نهادهای کشور عمل کنیم، علیرغم آنکه شیوع بیماری در زندانها بیشتر و شدیدتر از هر جای دیگری در کشور بود.»
اما تعداد موارد ابتلا به ویروس در میان کارمندان زندانها در حال افزایش است. افسران زندانها به سیانان گفتند که ایمنی شغل آنها به خاطر ویروس کرونا بسیار کمتر شده است.
الیاس حسامالدین، رییس انجمن خیرخواهانه افسران زندانها که بر بیش از 10 هزار افسر زندان در شهر نیویورک نظارت دارد گفت: «افسران زندانها هر روز وارد زندان میشوند. من فکر نمیکنم که هیچ کسی احساس ایمن بودن داشته باشد. ما در کانون همهگیری ویروس کرونا هستیم.»
شرایط وخیم بهداشتی در رایکرزآیلند
در چند هفتهای که از اولین مورد تایید شده ویروس کرونا در شهر نیویورک میگذرد، زندانیان در رایکرز گفتند که آنها از هر چیزی که دم دستشان باشد استفاده میکنند تا از خود در مقابل کووید 19 در پشت میلههای زندان محافظت کنند. آنها زمانی که ماسک در اختیار نداشته باشند با سربندهای پارچهای و تیشرت صورتشان را میپوشاندند. آنها از پدهای الکلی که از واحدهای پزشکی و آرایشگاهها میگیرند استفاده میکنند تا لوازمی که مشترکا استفاده میشود را ضد عفونی کنند، مثل گوشیهای تلفن، و بعضی از آنها حتی روی گوشی جوراب می کشند.
کمبود تجهیزات در زندان و عدم رعایت مسائل بهداشتی
کلادیا فورستر از مدافعان خدمات زندان می گوید او همچنان تماسهایی از زندانیان دریافت می کند که ادعا میکنند به تجهیزاتی ایمنی در شرایط همهگیری کرونا دسترسی ندارند. فورستر ابراز نگرانی کرد که سازمانهای تادیبی نیروی کافی ندارند و برای اجرای سیاستهایشان به درستی تجهیز نشدهاند.
فورستر در یک جلسه عمومی که روز پنجشنبه از طریق ویدئو کنفرانس برگزار شد گفت: «ما روایت متفاوتی را میشنویم. ارتباط با افرادی که پشت دیوارهای زندان هستند به وضوح مشخص میکند که این دستورات و مراحل در واقعیت رخ نمیدهند.»
برای فهم واقعیت، هیئت تادیبی شهر که بر سیستم زندانهای شهر نظارت میکند در مدت دو هفته در ماه آوریل، از کارکنانش خواست تا از طریق فیلمهای دوربینهای مدار بسته بر زندانیان و کارکنان زندانها نظارت کنند. ماموران بازرسی گزارش دادند که 86 درصد از کارکنان زندانها به درستی از ماسک استفاده میکردند، در حالیکه زندانیان در فضاهای مشترک تنها در 17 درصد از اوقات از ماسک به درستی استفاده میکردند.
از محدودیت استفاده از موادضدعفونی کننده تا عدم فاصلهگذاری بین زندانیان
افرادی که در حبس به سر می برند به سیانان گفتند که آنها همچنان در تختهایی میخوابند که تنها چند فوت با هم فاصله دارند، از تلفنهایی به صورت مشترک استفاده میکنند که بعد از هر استفاده تمیز نمیشود و دسترسی به ماسک جدید و صابون برایشان سخت است. برای زندانیانی که علایم بیماری را نشان میدهند و تست کرونای آنها مثبت میشود نیز مکانی وجود دارد که اجازه قرنطینه شدن را به آنها می دهد.
اما زندانیان اجازه ندارند که از ضدعفونیکنندههای الکلی که "سازمان مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری" آن را برای پیشگیری از شیوع کرونا توصیه کرده است استفاده کنند، زیرا اداره تادیب آنها را بخاطر قابلیت اشتعالشان ممنوع کرده است.
رفت و آمد یازده هزار کارمند و ناقل ویروس
از آنجایی که همه ملاقاتهای حضوری از 18 مارس در رایکرز آیلند متوقف شدهاند، استفاده از تلفن تنها راهی است که زندانیان از طریق آن میتوانند از افراد بیرون از زندان تقاضای کمک کنند.
دی اویلا به سیانان گفت: « اگر ما بحرانی که در زندانهایمان وجود دارد را نادیده بگیریم نخواهیم توانست که منحنی ابتلا را صاف کنیم... تعدادی از افراد هستند که از این زندانها خارج میشوند و به جامعه ما بر میگردند.»
در میان افرادی که به زندان رفت و آمد دارند بیش از 11 هزار کارمند اداره تادیب وجود دارند.
یکی از افسران زندان در رایکرز آیلند، که بخاطر حفظ شغل خود نخواست نامی از او منتشر بشود، به سیانان گفت که یک هفته بعد از اولین مورد مرگ ناشی از کووید 19 در میان کارمندان زندانها که در 15 مارس رخ داد، علایم بیماری در-سرفه، سردرد، و نهایتا تب و مشکلات تنفسی- در وی مشاهده شد.
این افسر زندان، که نامهها را بین زندانیان چند واحد جابجا میکند و تا 19 مارس از ماسک استفاده نکرده بود، میگوید: «من به همه این نامهها دست میزنم، من آنها را تحویل تک تک زندانیان می دهم. اگر دستکش نداشته باشم و به این نامهها دست بزنم باید باز هم در هر صورت کارم را انجام بدهم.»
او گفت که از اواخر مارس مرخصی استعلاجی گرفته است و تا کنون به سر کار بر نگشته است. تست کرونای او سه بار مثبت شده و هنوز هم بعد از گذشت حدودا 40 روز، تب دارد.
نگرانیها در مورد آزادی زندانیان
مایک تایسون، از زندانیان رایکرز آیلند که توسط سازمان خدمات بهداشتی در یک بیمارستان بخاطر بیماری کرونا تحت درمان قرار داشت، در روز 5 آوریل فوت کرد و اولین مورد فوت زندانیان در اثر ویروس کرونا در رایکرز آیلند را رقم زد.
ریچل بدارد که از پزشکان این سازمان است اما مستقیما درمان تایسون را بر عهده نداشته است در مقالهای در واشنگتن پست نوشت: «ما پیش از مرگ او امید داشتیم که وی را آزاد کنیم، اما او قبل از مرگ آزاد نشد.»
تایسون بخاطر نقض عفو مشروط خود در رایکرز آیلند نگهداری میشد و مرگ او باعث شد که تینا لونگو، وکیل امور دفاع جنایی هشدار بدهد که : «با رسیدن ویروس به اوج، افرادی بسیار بیشتری تسلیم این ویروس خواهند شد، مگر آنکه فرماندار (و سازمان تادیبی ایالت) سریعا به بحران انسانی که در زندانها و بازداشتگاههای ما وجود دارد رسیدگی کنند.»
به گفته سخنگوی اداره تادیب ایالت نیویورک، این اداره به همراه سازمان نظارت بر جامعه، تلاش کردهاند تا ناقضان عفو مشروط را در سراسر این ایالت آزاد کنند. موارد نقض عفو مشروط که مشمول آزادی میشوند، شامل عدم گزارش به افسر عفو مشروط و یا عدم گزارش تغییر آدرس میشود. فرماندار در اواخر ماه مارس دستور داد که افرادی که بخاطر چنین موارد نقض عفو مشروط در زندان به سر می برد آزاد شوند.
اما تصمیم شهر به آزادی هزاران نفر از زندانیان به خاطر شرایط پاندمی(همهگیری)، مورد استقبال مسئولان اجرای قانون و مدافعان قربانیان جرائم واقع نشده است.