استفاده از اورانیوم رقیق شده در جنگ ها که از آن بعنوان جنگ اتمی جدید یاد می شود علاوه بر تاثیر زیست محیطی غیر قابل باور با ماندگاری 4.5 میلیارد سال، سبب شیوع بیماریهای خطرناک، تولد کودکان ناقص الخلقه موسوم به «کودکان هیولایی» و مشکلات نسلی می شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، استفاده از اورانیوم رقیق شده در سلاحهای آمریکایی و اروپایی علیه مردم بیدفاع در عراق، افغانستان، کوزوو و . . . از جمله مواردی است که به ابعاد وحشتآور آن کمتر پرداخته شده است.
استفاده از این ماده در جنگ ها که از آن بهعنوان جنگ اتمی جدید یاد می شود علاوه بر تأثیر زیست محیطی غیر قابل باور، سبب شیوع بیماریهای خطرناک در مردم این مناطق بعد از جنگ، تولد کودکان ناقص الخلقه و مشکلات نسلی می شود که این حوادث عمق این جنایت بشری را بیشتر نشان می دهد.
مطلب زیر جمعآوری عناوینی از تأثیرات مختلف استفاده از این سلاحها علیه کشورهاست که متأسفانه در رسانه های مطرح جهان سانسور می شود.
* اورانیوم رقیقشده مادهای که محیط طبیعی را برای چند میلیارد سال آلوده میسازد
این جنگ اتمی جدید در واقع علیه کشورهای بیدفاع به راه افتاد تا به بلندپروازیهای استراتژیک آمریکا جامه عمل بپوشاند. و باید دانست که در کوران چنین جنگ هایی به شکل گسترده از سلاح هایی استفاده شد که اورانیوم رقیقشده نامیده اند.
اورانیوم رقیق شده به عنوان زباله اتمی فوق العاده مسموم کننده است. این زباله اتمی محیط طبیعی را برای 4.5 میلیارد سال آلوده می سازد و نزد مردمانی که در مجاورت این ماده زندگی می کنند انواع و اقسام سرطان، لوسمی، تخریب سیستم تولید نسل و تولد کودکان هیولایی و نتایج آن را روی خصوصیات ارثی ژنتیک موجب می گردد که غیر قابل ترمیم است.
به همان شکل که آلودگی تحت تأثیر آزمایشات اتمی و سوانحی نظیر چرنوبیل، اورانیوم رقیق شده مرز مشخصی ندارد و مردم نیمکره شمالی از سال 1991 عناصر اکسید اورانیوم را تنفس می کنند، در عراق، در یوگسلاوی و در افغانستان . . . .
*هر جنگ بشردوستانه فرصتی تازه برای آزمایش سلاحهای جدید
پس از آزمایش سلاح های اورانیوم رقیق شده در صحنه واقعی جنگ در خلیج فارس، به سال1991، استفاده از این نسل از سلاح های اتمی به حالت عادی و رایج درآمد و در بیتفاوتی عمومی گسترش یافت. هر جنگ جدید "بشردوستانه " ( بوسنی، کزوو، افغانستان. . .) فرصت تازه ای بود برای آزمایش سلاح های جدید با توان تخریبی بیش از پیش عظیمتر.
مسموم شدن مناطق به اورانیوم رقیق شده تا چندین میلیارد سال دوام خواهد آورد و نتایج آن برای مردمانی که در این مناطق و مجاورت آن زندگی می کنند عبارت است از : افزایش سرطان، لوسمی (لوکمی که از جمله سرطان های غیر قابل علاج است)، بیماری های متعدد دیگر، و مختل ساختن سیستم تولید نسل و تولد کودکان هیولایی؛ کودکانی که کمابیش مشابه به آنچه در آسیای دور کودکان دی اکسین نامیده اند.
*رؤیای وزیر جنگ هیتلر که توسط آمریکا اجرایی شد
آلبرت اسپیر Albert Speer وزیر جنگ در زمان هیتلربه سال 1943 قصد داشت برای ساخت بمب هایش به جای تونگستن Tungstène که دیگر نمی تواست از کشور پرتقال وارد کند، ماده اورانیوم را به کار ببندد. از سوی دیگر مقامات طرح مانهاتان نیز قصد داشتند برای ساخت بمب هایشان از اورانیوم استفاده کنند. هدف آنها از ایجاد چنین سلاحی وارد آوردن بیش ترین خسارات و تلفات به مردم کشور متخاصم بود.
لورن موره توضیح می دهد که " هدفشان این بود که از اورانیوم به عنوان گاز جنگ استفاده کنند، به این ترتیب که آن را به شکل عناصر میکروسکوپی در سطح زمین پراکنده سازند و سپس آن را به آتش ببندند. جراحاتی که از این راه می توانست به افراد وارد شود حتی امروز نیز با تمام امکانات پزشکی موجود غیر قابل علاج است. چنین رؤیایی پنجاه سال بعد جهت برتری نظامی آمریکا تحقق پذیرفت. "
*اورانیوم رقیقشده چیست؟
در حال حاضر سلاح های اورانیوم رقیق شده به دلیل خصوصیات آن واجد دو برتری نظامی است. سلاحیست که در هر جداری نفوذ می کند و آتشزاست. به راحتی در جداره زرهپوش و تانک نفوذ کرده و آن را کاملاً به آتش می کشد. تانک های «آبرام» مسلح به چنین گلوله هایی هستند. مضاف بر این که در جدار پناهگاه های بتونی و بونکرهای زیرزمینی نیز با توجه به نوع بمب و نوع استحکامات چندین متر نفوذ می کند و علاوه بر تمام این موارد سلاحیست که بسیار ارزان تمام می شود.
از نظر شیمیایی مسمومیتی که اورانیوم رقیق شده تولید می کند دو برابر دیگر فلزات سنگین است ولی قویاً مسمومیت رادیوآکتیو تولید می کند. اورانیوم رقیق شده عبارت است از زباله رادیوآکتیو که از اورانیوم غنیشده به دست آمده جهت رآکتورهای نظامی و غیرنظامی بهکار می برند و حاوی 0،2 در صد اورانیوم 235 و 99،75 درصد اورانیوم 238 است و عمر آن معادل چهار و نیم میلیارد سال است، به این معنا که طول عمرش معادل تمام عمر کره زمین است. آن را از این جهت رقیقشده می نامند زیرا که فعالیت آن 40 درصد کمتر از اورانیوم طبیعی است. ولی چنین رابطه ای به این مفهوم نیست که خطر کمتری دارد.
*اورانیوم رقیقشده هزار بار غلیظتر از اورانیوم موجود در طبیعت
در واقع اورانیوم طبیعی به مقدار 1 تا 3 در میلیون در طبیعت وجود دارد در حالی که مواد معدنی هزار بار غلیظتر است. دوم آنکه اورانیومی که در سلاح ها به کار می رود با اورانیومی که محصول فعالیت مراکز غنی سازی و حاوی اتم های شکسته شده و قویاً رادیوآکتیو است مثل اورانیوم 236 و پلوتونیوم238Plutonum و 239 و تکنتیوم 99 Technétiumیا روتنیوم 106Ruthéniumکه موجب مسمومیت می شوند. علاوه بر این باید دانست که فعالیت آن با گذشت زمان افزایش می یابد.
*یک میلیون بمب اورانیوم رقیقشده روی هزاران پناهنده عراقی در حال عقبنشینی
سلاح های جدید اورانیوم رقیقشده از عناصر اسطوره جنگ پاک است و آن را تنها به این علت در جدول سلاح های کلاسیک قرار دادهاند که مثل بمب اتمی کلاسیک موجب به وجود آمدن آن قارچ غولآسا نمی شود.
ولی باید دانست که ضایعاتی که به وجود می آورد به همان اندازه مخرب و گسترده است. پس از آزمایشات اولیه در سال های 1970 در لسآلاموس در آمریکا، این سلاح ها در بعد واقعی در جنگ علیه عراق به سال 1991 و سپس در سال 1994 و 1995 در بوسنی و در سال 1999 در کوزوو و در صربستان و افغانستان آزمایش شدند و تمام بمب های پروازشی در این جنگ ها حاوی اورانیوم رقیقشده بوده اند.
پس از اعلان رسمی پایان جنگ خلیج، ارتش آمریکا در طول سه روز بیش از یک میلیون بمب اورانیوم رقیقشده به روی هزاران پناهنده و سرباز عراقی که در حال عقبنشینی روی جاده بصره بودند، پرتاب می کند (که البته نقض ماده 3 قرارداد ژنو محسوب می شود).
در میان شاهدین چنین قتلعامی کارول پیکو Carole Picou که عضو خدمات بهداشتی ارتش آمریکاست و خود او امروز در حد صد در صد معلول شده است، از فجیع بودن صحنه اتوبان مرگ گزارش می دهد و اجسادی را به یاد می آورد که کاملاً سوخته و جزغاله شده بودند.
*پزشکان متخصصین عراقی که سیستماتیک و اسرارآمیز به قتل رسیدند
نتایج بررسی های یک گروه تحقیقاتی در شش منطقه در جنوب عراق نشان داده است که گیاهان سه برابر بیش از حد معمول رادیوآکتیو متصاعد می کنند. در این مناطق 900000 تن از گیاهان و یک سوم حیوانات آلوده شده اند. بین کودکان کمتر از پانزده سال که مورد آزمایش پزشکی قرار گرفته اند، 70 درصد آنان در مجاورت تشعشعات بوده و آلوده شده اند.
مردمانی که در مناطق بمباران شده زندگی می کنند محکوم به تحمل پرتوهای رادیواکتیو هستند. تفاوت مردمان بومی و سربازان کشورهای اشغالگر در این است که مردم این مناطق در تمام طول زندگی خود در مجاورت آلودگی رادیوآکتیو خواهند بود، در حالی که سربازان پس از مدت کوتاهی به کشورشان بازمیگردند. تفاوت دیگر آنها در اینجاست که سربازان به محض بازگشت می توانند به شکل جامعه مدنی و درخواست غرامت کنند و سپس تحت معالجه قرار گیرند. در حالی که مردم بومی چنین مناطقی غالباً حتی از وجود چنین خطری بیاطلاع هستند.
بیمارستان های عراقی، یعنی بیمارستان هایی که از بمباران جان سالم به در برده اند، توان عملیاتی ندارند. پیش از دوران جنگ، عراق واجد مدرن ترین بیمارستان های منطقه بود و مجرب ترین پزشکان عراقی در آنجا فعالیت می کردند. بسیاری از این پزشکان همانند متخصصین و روزنامه نگاران دیگر سیستماتیک و به شکل اسرار آمیزی به قتل رسیده اند.
*اورانیوم رقیقشده در دستگاه گوارشی خطرناکتر از هر سمّی که تاکنون علم شناخته است
به گفته پروفسور دوراکویچ رئیس بخش پزشک هسته ای در دانشگاهGeorgetownde در نیویورک مشاور پنتاگون:
"اورانیوم رقیقشده زمانی مسموم کننده است که به شکل غبار وارد دستگاه گوارشی و یا در دم و بازدم وارد بدن می شود، در این صورت از هر سمّی که تاکنون علم به شناخت آن نائل آمده، خطرناکتر است. "
اگرچه سمّی بودن اورانیوم همواره از جانب مقامات رسمی تکذیب شده است، با این وجود از سال 1974 گروه تحقیقاتی وابسته به وزارت دفاع آمریکا در مورد مسمومیت مضاعف این ماده هشدار داده است. زمانی که گلوله اورانیوم به هدف اصابت می کند، در مجاورت اکسیژن حرارت فوق العاده ای متصاعد می سازد (5000 درجه سانتی گراد) که موجب تبخیر 10 تا 100 درصد اورانیوم براساس نوع گلوله می شود.
به این ترتیب هر گلوله ای که از یک تانک «آبرام» شلیک می شود بین 1000 تا 3000 گرم غبار تولید می کند.
براساس تحقیقات لئونارد دیتز Léonard Dietz تنها 5 میکرون از این عنصر است یعنی 300 بار بیشتر از حد مجاز برای کارکنان مراکز تولید انرژی هسته ای در طول یک سال.
*آلودگی اورانیوم رقیقشده به طرف نیمکره شمالی در حال گسترش است
عناصر مولکولی غیر قابل حل و تخریب ناپذیر به علاوه مخلوطی از رادیو نوکلئیدها Radionucléides در آتمسفر پراکنده می شوند. هنگامی که به زمین نشست می کنند، به راحتی به حالت معلق درمیآیند و توسط باد و باران تا ده ها و حتی صدها کیلومتر پراکنده می شود : زمین ، آب و مخازن آب زیرزمینی، گیاه و حیوانات (به بیماری هایی مشابه نزد انسان مبتلا می شوند)، و تمام اینها به این معناست که زنجیر تولیدات کشاورزی و مواد غذایی کاملاً آلوده می شوند.
آلودگی منطقه خلیج فارس به همان شدتیاست که بمباران های روباه صحرای ویلیام کلینتون در سال 1998 و حملات پیاپی در مناطقی که به شکل غیرقانونی توسط آمریکا، انگلیس و فرانسه برای عراق ممنوع شده بود و محاصره جنایت کارانه جامعه بین الملل در سال 1990 هرگونه اقدام پیشگیری کنندهای را در این زمینه ناممکن ساخت و مواد مولکولی با باد و باران در طول پانزده سال در حال پراکنده شدن هستند.
کشورهای همسایه طبیعتاً از چنین فاجعه ای در امان نیستند. نتایج چنین آلودگی در پی جنگ های پیاپی علیه یوگوسلاوی، افغانستان و عراق به دروازه های یونان رسیده است، به اسرائیل، عربستان سعودی، پاکستان، ترکیه، سوریه، لبنان، آلبانی، مقدونیه، فلسطین، ایران، ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان، چین و هند. امروز پیشبینیها حاکی از این امر هستند که آلودگی اورانیوم رقیقشده به طرف نیمکره شمالی در حال گسترش است و به زودی تمام کره زمین را احاطه خواهد کرد.
*مبدل ساختن کشورها به زبالهدانی رایگان برای زبالههای رادیواکتیو
استفاده نظامی از اورانیوم برای صنایع هسته ای که در سال 500000 تن از این نوع زباله ها تولید می کنند، گشایش بسیار مطلوبی به نظر می رسد. ذخیره جهانی حدوداً بر یک میلیون و نیم تن بالغ می شود که 70000 تن از آن در ایالات متحده آمریکاست.
کشورهای اتمی با حمله به برخی کشورها بخش قابل توجهی از ذخایر خود را به رایگان و به شکل بمباران صادر می کنند که نگهداری از آنها بسیار گران تمام می شود و به این ترتیب این کشورها و مناطق را به زبالهدانی اتمی و مجانی مبدل می سازند؛ با این حساب که عمر اورانیوم چهار و نیم میلیارد سال است. کویت جهت پاکسازی سرزمین کموسعت خود تا کنون 14 میلیارد دلار خرج کرده است.
آمریکایی ها جهت پاکسازی 23 تانک خود سه سال وقت گذاشتند و چهار میلیون دلار هزینه کردند، در حالی که پنج هزار تانک عراقی که در طول جنگ تخریب شده بودند و قویاً رادیواکتیو هستند، هنوز بر جامانده است. در فوریه 2003 آمریکاییها در مورد مناطق آلوده شده در عراق از خود سلب مسئولیت کردند.
در افغانستان طوفان شن از تمام کشور عبور کرده و آلودگی های پیاپی را به رودخانه ها منتقل می سازد.
رود کابل و رود اندو از پاکستان عبور می کند و از ذخایر آب کشاورزی و آب آشامیدنی به شمار می آید. تیم های "هسته ای - بیولوژیک - شیمیایی " جهت اندازه گیری درجه آلودگی در افغانستان حضور پیدا کردند ولی گروه خبرنگارانی را که تا پیش از ورود آنها در کنار متفقین کار می کردند، محبوس کردند. در اکتبر سال 2001 پزشکان افغانی مرگ سریع عده ای را اعلام کردند که درجه آلودگی آنها بسیار زیاد بوده است.