به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد حقوق بشر، متن کامل بیانیه به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» (آیهی ۱۸۳ سورهی بقره)

(ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند، نوشته شد تا پرهیزکار شوید)

در کوران غلبه‌ی همه‌ی جلوه‌های اغواگرایانه‌ی خداگریزی و خدافراموشی در دنیای امروز، ماه رمضان میانبر نزدیکی با خدا است که انسان را به زیور تقوا می‌آراید و از این طریق بیش از پیش او را به دریافت خلعت کرامت ویژه‌ی الهی نزدیک می‌کند که «ان اکرمکم عندالله اتقیکم».

آخرین ماه مبارک رمضان در قرن 14 هجری شمسی در حالی فرا رسید که جهان و جهانیان بیش از هر زمان دیگری به فقر و تنگدستی خود در برابر قدرت الهی اذعان نموده و به این باور نزدیکتر شده‌اند که دوری از خدا و دین خدا، نه تنها نمی‌تواند امنیت و ایمنی و آرامش و آسایش را برای انسان به ارمغان بیاورد، بلکه تشویش، دغدغه، نگرانی، یأس و تباهی را بر همه‌ی عرصه‌ی زندگی فردی و اجتماعی انسان تحمیل می‌کند.

زیور تقوا که هدف غایی روزه و رمضان است، فقط منحصر به شهروندان عادی نیست، بلکه در حکومت دینی، جریان‌یافتن تقوا در همه‌ی ارکان و سطوح مسئولیت و مسئولان یک ضرورت تردیدناپذیر است. از آنجا که تقوا مهمترین رکنِ حکمرانیِ دینی به منظور تأمین حقوق مردم و تضمین حقوق ملت است، برای کسی که در سلسله مراتب حکومت اسلامی جای می‌گیرد، تقوا هم شرط احراز مسئولیت و هم شرط استمرار آن است. بدیهی است تراز تقوای مسئولان (تقوای سیاسی) و معیار تقوای دستگاه‌ها (تقوای حاکمیتی)، فراتر و دقیق‌تر از تراز و معیار تقوای شهروندان است.

حقوق مردم در تفکر دینی آنقدر اهمیت دارد که حتی در صورت بخشیده شدن حق خدا، همان خدا اجازه‌ی چشم‌پوشی از حقوق مردم را نمی‌دهد و این همان موهبتی است که حکومت‌های غیردینی از داشتن آن محروم هستند. فجایع انسانی در امریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی پس از شیوع ویروس کرونا از جمله تصریح رئیس جمهور امریکا مبنی بر تقدم منافع صاحبان سرمایه و ثروت بر جان شهروندان امریکایی بار دیگر ثابت کرد که با حذف دین از حاکمیت نه تنها حقوقی برای بشر باقی نمی‌ماند، بلکه جان انسانها هم هیچ ارزشی ندارد.

بنابراین، پایبندی حاکمیت و کارگزاران حکومتی به دین نه تنها موجب تنزل جایگاه حقوق شهروندان نمی‌شود، بلکه باور به مبانی و التزام به احکام دینی مقوّم و ضامن حقوق مردم است. از اینرو تقوا مهمترین عامل درونزا و فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر مهمترین عامل برونزا برای صیانت از حقوق آحاد شهروندان در عرصه‌ی داخلی (آزادی‌های مشروع) و پاسداری از حقوق ملت در عرصه‌ی خارجی (استقلال همه‌جانبه) است.

تقوای مسئولان که در کلام رهبر انقلاب اسلامی به "تقوای سیاسی" تعبیر شده‌است، علاوه بر آثار و پیامدهای معنوی فردی، موجب می‌شود تا اهتمام و جدیت آن مسئول در پاسداری از حقوق آحاد ملت و صیانت از کرامت انسانی همه‌ی شهروندان به حدی باشد که اهمال در قبال تضییع حقوق حتی یک شهروند در داخل کشور و خدشه به حقوق ملت در عرصه‌ی جهانی را تحت هیچ شرایطی تحمل نکرده و از هیچ اقدامی برای احقاق حقوق قانونی شهروندان در داخل یعنی گسترش آزادی‌های مشروع و استیفای حقوق ملت در خارج یعنی تضمین استقلال ملی دریغ نکند.

تقوای دستگاه‌ها یا همان تقوای حاکمیتی موجب می‌شود تا هر بخش از نظام بنا بر مسئولیت خود اهتمام جدی و وسواس دقیق برای عدم‌ رسوخ آلودگی‌های اقتصادی، سیاسی و اخلاقی به ساحت تقنین، اجرا و قضا داشته باشد و با ایجاد سازوکارهای هوشمند و اصلاح ساختارهای معیوب عرصه‌های مختلف حکمرانی را مکلف به تأمین حقوق آحاد مردم در داخل و تضمین حقوق ملت در مواجهه با بیگانگان و دشمنان نماید.

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران با تبریک آغاز ضیافت الهی و ضمن دعوت همه‌ی مسئولان، مدیران و کارگزاران نظام اسلامی به بازخوانیِ مفاهیمِ درخشانِ دینی و انقلابیِ بیانیه‌یِ گام دوم انقلاب اسلامی، "طهارت اقتصادی" را مهمترین سپر تقوای سیاسی در برابر وسوسه‌های بی‌توجهی به حقوق مردم و سست‌انگاری حقوق ملت دانسته و لذا از آنها می‌خواهد تا با بهره‌گیری از فرصت‌های معنوی این ماه عزیز و عظیم، در مسابقه‌ی "زهد انقلابی و ساده‌زیستی" حضور مؤثر داشته تا در عمل خود را در برابر تأثیرپذیری از وسوسه‌های درونی و تهدیدهای بیرونی بیمه نموده و کارآیی حکمرانی در صیانت از حقوق شهروندان (آزادی‌های مشروع) و پاسداری از حقوق ملّت (استقلال) را تضمین نمایند.