به گزارش سرویس بین‌الملل شبکه ایران، امروز هرکس در هر سرزمینی که زندگی می‌کند حتماً عبارت "حقوق بشر" را به گوش خود شنیده است؛ واژه‌ای که در پس پرده خود، معانی و تفاسیر مختلفی را پنهان کرده است.

البته امروز حقوق بشر بیش از آنکه واقعیتی را بیان کند، به یک ابزار سیاسی تبدیل شده است؛ ابزاری که قدرت‌های غربی و به خصوص آمریکا تقریباً تمامی مخالفان خود را به نقض آن متهم می‌کنند. اما سوال این است که آمریکا به عنوان "داعیه‌دار بزرگ حقوق بشر"، خود تا چه اندازه به بشر و حقوق آن احترام می‌گذارد؟

کشور ایالات متحده آمریکا کمتر از 300 سال تاریخ مکتوب دارد اما این بدان معنی نیست که پیش از ورود سفیدپوستان به این سرزمین، کسی در آن زندگی نمی‌کرده است. کریستفر کلمبوس کاشف آمریکا در پی رسیدن به سواحل هند بود اما در سال 1492 سر از سرزمین ناشناخته‌ای که آمریکا نام دارد، درآورد و با سرخپوستان ساکن این سرزمین مواجه شد. وی آنها را به اشتباه "هندی" (ایندین) خواند و به تبعیت از این اشتباه وی، هنوز هم به بومیان آمریکا به اشتباه ایندین گفته می‌شود.

اتفاقاً اولین مواجهه اجداد آمریکایی‌های نوین با موضوع حقوق بشر نیز با ورود کلمبوس به قاره سرخ‌پوستان رقم خورد. پایگاه خبری-تحلیلی "نایت‌اسلنترن" در همین زمینه، به تشریح چگونگی کشتار صاحبان اصلی سرزمین آمریکا توسط مهاجرین سفیدپوست پرداخته و آن را بزرگترین هولوکاست تاریخ نامیده است.

این گزارش تصریح کرده است: "بالغ بر 120 میلیون سرخپوست جان خود را از دست دادند تا آنچه امروز آمریکا خوانده می‌شود، بنیاد نهاده شود. آیا کشتار 120 میلیون انسان بین سال‌های 1500 تا 1800 ارزش کمتری از کشتار 6 میلیون یهودی در جنگ دوم جهانی دارد؟"

این پایگاه خبری آمریکایی همچنین یادآور شده که: رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در نقشه‌ای که برای نسل‌کشی سیاه‌پوستان و نابودی نژاد آنها در این کشور در نظر گرفته بود، یکی از مهمترین این مطالعات را به بررسی نحوه نابودی سرخپوستان توسط مهاجمین سفیدپوست و تلاش برای الگوبرداری از آن، اختصاص داده بود.

آن‌گونه که برخی مطالعات جامعه‌شناختی نشان می‌دهد، این وحشیگری‌ها مختص به اجداد آمریکایی‌های نوین نبوده و در شرایط کنونی هم تبعیض و بی‌عدالتی علیه باقی‌ماندگان بومیان آمریکایی ادامه دارد تا آنجا که درآمد متوسط بومیان، 50 تا 60 درصد درآمد متوسط سفیدپوستان آمریکایی است.

همچنین جمعیت جوان بومی، کمتر از 2 درصد کل جمعیت جوان ایالات متحده را تشکیل می‌دهد در حالی که 15 تا 20 درصد زندانیان جوان را بومیان تشکیل می‌دهند که 30 درصد از آنان به سخت‌ترین مجازات‌ها محکوم شده‌اند.

با این اوصاف،‌ آیا خنده‌دار نیست که کشوری که مهد نقض حقوق بشر است و تاسیس آن با کشتار ده‌ها میلیون نفر انسان صورت گرفته، کشورهای مخالف خود را به نقض حقوق بشر با هدف وارد آوردن فشار سیاسی بر آن‌ها متهم کند؟!