گزارش نهایی ارائه شده توسط ایران در رابطه با «بررسی دوره ای و جهانی حقوق بشر» شورای حقوق بشر سازمان ملل، در صحن این شورا در ژنو به تصویب رسید.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ستاد حقوق بشر از ژنو، هیات عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران که به سرپرستی دکتر محمد جواد لاریجانی به منظور شرکت در چهاردهمین نشست شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده بود، بعد از ظهر پنجشنبه 20 خرداد (10 ژوئن 2010) در جلسه بررسی دوره ای و جهانی حقوق بشر (Universal Periodic Review) شرکت کرد تا با ارائه گزارش نهایی خود، پاسخگوی توصیه های مطرح شده برای ایران از سوی نشست قبلی این ساز و کار جهانی در بهمن ماه 1388 باشد.
محمد جواد لاریجانی در سخنان خود در چهاردهمین نشست شواری حقوق بشر سازمان ملل با اشاره به رهیافت گزینشی و جانب دارانه غرب نسبت به حقوق بشر ایران، آمریکا را بزرگترین ناقض حقوق بشر جهانی دانست که به بهانه جنگ با تروریسم دست به کشتار انسان ها می زند.
مشاور بین الملل ریاست قوه قضائیه کشورمان طی اظهاراتی ضمن اشاره به همکاری های خوب و سازنده جمهوری اسلامی ایران با سازکارهای گوناگون حقوق بشر از جمله یوپی آر به اجمال به نحوه تعامل و پاسخگویی کشورمان به توصیه های مطروحه کشورهای مختلف به جمهوری اسلامی ایران دراجلاس بهمن ماه گذشته پاسخ داد .
لاریجانی در این نشست با اشاره به طرح موضع همکاری نکردن ایران در پذیرش گزارشگران ویژه که نماینده آمریکا مدعی آن شده بود گفت: جمهوری اسلامی ایران کما فی السابق بر موضع خود مبنی بر دعوت عام از کلیه گزارشگران تاکید دارد و حاضر است با بهترین شرایط و بدون پیش شرط آنها را بپذیرد.
با این همه وی تاکید کرد: «نکته مهم این است که روش کار گزارشگران متناسب با اتهامات بسیار بی اساس و تبلیغاتی غرب علیه جمهوری اسلامی نیست. ما انتظار داریم گزارشگران موضوعی به شکل حرفه ای هر اتهامی را بررسی و آن را راست آزمایی کنند و اجازه ندهند که کار گزارشگران حرفه ای که ماهیتا باید کاملا براساس مکانیزم های تعاملی و دقیق و فنی باشد آلوده به تبلیغات و موضوع سوء استفاده کسانی باشد که تحت لوای دفاع از حقوق بشر بیشترین ظلم را به انسان ها مرتکب می شوند و پایتخت های خود را مامن های گروه های رنگارنگ تروریستی کرده اند. این ها بزرگترین ظلم به حقوق بشر از منظر جمهوری اسلامی است. »
دبیر ستاد حقوق بشر ایران در ادامه با اشاره به همکاری های خوب فنی کشورمان با دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر ،از سفر خانم پیلی به ایران در سال 2011 استقبال کرد. او در ادامه ضمن تشکر از کلیه کشورهای عضو ، ناظر و همچنین سازمان های مردم نهادی که با ارائه نقطه نظرات و پیشنهادات خود به گفتگوهای تعاملی سازنده در نشست بررسی دوره ای جهانی حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران غنا بخشیدند،تشکر و قدردانی کرد.
لاریجانی با محوری دانستن توصیه های مطروحه در نشست یوپی آر بهمن ماه جمهوری اسلامی ایران پذیرش 123 توصیه از مجموع 188 توصیه را دلیلی بر همکاری و تعامل سازنده کشورمان با شورای حقوق بشر دانست.
پس از ارائه گزارش ریاست هیئت ایرانی، به ترتیب کشورهای عضو شورا، دول ناظر و نهایتا سازمان های مردم نهاد به طرح سوالات و نقطه نظرات و دیدگاه خود در این خصوص پرداختند.
در پایان نشست نیز دکتر لاریجانی ضمن پاسخ به برخی از نقطه نظرات و دیدگاه های بازیگران اصلی صحنه روابط بین الملل و سازمان های مردم نهاد، اظهار امیدواری کرد شورای حقوق بشر بتواند بیش از پیش در مسیر افزایش همکاری و تعامل سازنده با کشورها از جمله جمهوری اسلامی حرکت نماید.
پس از اظهارات نهایی لاریجانی، ریاست بلژیکی حقوق بشر گزارش نهایی بررسی دوره ای جهانی ایران را با اجماع به تصویب رساند.
در این نشست تعدادی از سازمان های معاند جمهوری اسلامی نیز در قالب سازمان های مردم نهاد حضور داشتند و انتقاداتی را از وضعیت حقوق بشر جمهوری اسلامی مطرح کردند که پاسخ های مقتضی به ادعاهای مطروحه توسط گروه های مذکور توسط ریاست هیت ایرانی ارائه شد.
بررسی دوره ای جهانی حقوق بشر ساز کاری مبتنی بر تعامل و همکاری و گفتگوی تعاملی است که یک سال پس از تاسیس شورای حقوق بشر در سال 1385 مصادف با2006 میلادی رسما تاسیس و در اولین مرحله از بررسی وضعیت حقوق بشر کشورها در یک دوره زمانی چهار ساله 2008 ، 2011 تا کنون به بررسی وضعیت حقوق بشری بیش از یکصد کشور پرداخته است.
شورای حقوق بشر، سازمانی بین المللی دولتی است که بر اساس قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در 24 اسفند 1384 (15 مارس 2006) و در راستای حفاظت از حقوق بشر در سطح جهان تاسیس شده است. این شورا در پنجمین نشست خود در تاریخ 28 خردادماه 1386 و با اجماع اعضا، رویه ای دائمی به نام «بررسی دوره ای و جهانی حقوق بشر» (UPR) بنیان گذاشت که در چارچوب آن وضعیت حقوق بشر کلیه کشورها به ترتیب و در دوره های مشخص مورد بررسی قرار می گیرد. این شورا تا کنون وضعیت بیش از 100 کشور را بررسی کرده است.